به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، بافت مغز استخوان از سلول های خونی، بافت چربی و بافت استرامایی حمایت کننده تشکیل شده است.سالهاست که محققین و پزشکان می دانند نسبت توده استخوانی و چربی در مغز استخوان در بسیاری از مشکلات پزشکی و سلامتی به هم می خورد. در زمان پیری و مشکلاتی مانند استئوپورز و اختلالات متابولیکی، افزایش چربی مغز استخوان معمولا با کاهش توده استخوانی همراه است. در این میان استئوبلاست ها به عنوان سلول های استخوان ساز و آدیپوسیت ها به عنوان سلول های چربی ساز از منبع مشترکی از سلول های بنیادی مزانشیمی منشا می گیرند. اخیرا محققین UCLA دریافته اند که ژن PGC-1α که پیش از این نقش آن در تبدیل و نگهداری انرژی در سلول های انسان مشخص شده بود می تواند در تبدیل شدن سلول های بنیادی به سلول های چربی یا سلول های مغز استخوان نیز نقش داشته باشد و بدین ترتیب تعادل استخوان و چربی در مغز استخوان را کنترل کند. این مطالعه نشان داده است که با افزایش سن بیان PGC-1αبه طور قابل توجهی در مغز استخوان کاهش می یابد که حاکی از نقش حفاظت کننده این پروتئین در حفظ تعادل استخوان به چربی در بدن است. پروتئین PGC-1α به طور مستقیم منجر به فعال شدن بیان TAZ می شود که خود یک تنظیم کننده کلیدی برای پیشبرد تشکیل استخوان است و مانع از تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های چربی می شود. فعالیت فیزیکی و برخی مواد غذایی می توانند بیان PGC-1α را القا کنند و بدین ترتیب مانع از مشکلاتی مانند استئوپورز یا عوارض مربوط به پیری شوند.

پایان مطلب/