به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تلاش های گذشته برای بازسازی مجاری هوایی بیشتر روی استفاده از لوله های مصنوعی سلول دار شده با استفاده از سلول های بنیادی خود بیماران فوکوس داشته اند. این رویکرد بعدها و بین سال های 2011 تا 2014 بوسیله پائولو ماچاریانی و همکارانش ارتقا یافت و آن ها از پیوند نای مصنوعی برای هشت بیمار استفاده کردند که هفت مورد آن ها بعد از مدتی مردند و از سرنوشت نفر هشتم نیز اطلاعی در دست نیست. به همین دلیل ماچاریانی و همکارانش دچار مواخذه قرار گرفتند و از انستیتو کارولینسکا اخراج شدند. اما مارتنوئید و همکارانش آئورت را یک بافت طبیعی مناسب می دانند که به عقیده آن ها می تواند حمایت مکانیکی مناسبی را برای ورود جریان هوا به شش ها فراهم آورد.

در رویکرد مورد استفاده بوسیله مارتنوئید و همکارانش در بیمارستان Avicenne ، آن ها آئورت ها را در دمای 80- درجه سانتیگراد فریز می کنند تا بعدا از آن ها استفاده کنند. فرایند فریز کردن موجب می شود که در استفاده از این آئورت ها برای بیماران نیاز به استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی نباشد.

درون نای سالم و طبیعی، لایه ای موسوم به اپی تلیوم وجود دارد که مجاری هوایی را مرطوب کرده و محافظت می کند. این اپی تلیوم مانند سدی در برابر بیماری ها و ذراتی که وارد نای می شوند، عمل می کند. خوشبختانه این لایه در سطح داخلی آئورت ها نیز وجود دارد که بلافاصله بعد از آن یک لایه غضروفی پشتیبان نیز وجود دارد. استفاده از این آئورت که از داخل با استفاده از یک استنت پشتیبانی می شود برای بیماری 40 ساله و فرانسوی موجب شده است که شرایط تنفسی وی به میزان خارق العاده ای بهبود یابد.

پایان مطلب/