به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، حفظ سلول های بنیادی یا سلول های پیش ساز خونی و ممانعت از تمایز آن ها به سلول های خونی در حفظ منبع خونی برای مگس سرکه بالغ ضرورت دارد.

در مطالعه ای جدید محققین UCLA نشان داده اند که سلول های بنیادی خونی، سیگنال های سیستمیکی را از انسولین و فاکتورهای تغذیه ای(بویژه اسید آمینه های ضروری) دریافت می کنند که به آن ها کمک می کند بنیادینگی شان را حفظ کنند. در مگس های سرکه، پیام رسانی انسولین از مغز می آید که شبیه پانکراس انسانی است که انسولین تولید می کند!. انسولین در زمان وجود اسیدهای آمینه در خون، بوسیله سلول های بنیادی خونی جذب می شود. در بخشی از این مطالعه دکتر شیم  و همکارانش لاروهای مگس سرکه را درون شیشه هایی که فاقد مواد غذایی بود(معمولا مخمر و مواد آردی)، قرار دادند و آن ها را به مدت 24 ساعت به همین وضعیت رها کردند. سپس آن ها برای حضور سلول های بنیادی خونی با استفاده از مارکرهای شیمیایی خاصی که آن ها را زیر میکروسکوپ کانفوکال قابل مشاهده می سازد، چک شدند.  زمانی که این مگس ها گرسنه نگه داشته شدند و هیچ گونه انسولین و مواد غذایی را دریافت نکردند، همه سلول های بنیادی خونی آن ها ناپدید شدند، در واقع این سلول ها همگی به سلول های خونی بالغ تمایز یافتند. این مکانیسم در انسان و سایر پستانداران شناسایی نشده است و هنوز هم وجود چنین مکانیسمی در انسان مورد چالش است. در مگس های سرکه، تنها سلول های خونی بالغی که وجود دارند، سلول های میلوئیدی هستند. بیماران دیابتی دارای سلول های میلوئیدی فعال شده ای هستند که آن ها را به عنوان یکی از علایم بیماری شناسایی می کنند. این احتمال وجود دارد که فعال شدن غیر طبیعی سلول های میلوئیدی و متابولیسم غیر طبیعی، نقش مهمی را در دیابت بازی کند. تاکنون هیچ مطالعه سیستمیکی ارتباط بین سلول های بنیادی خونی و تغییرات متابولیکی را نشان نداده است. اما این مطالعه تاکید دارد که بین سلول های بنیادی خونی رده میلوئید و اختلالات متابولیکی ارتباط وجود دارد.

مشخص شده است که عملکرد متابولیکی نامناسب در پستانداران منجر به پاسخ های التهابی غیر طبیعی در سیستم خون می شود. با این حال این که چگونه استرس های متابولیکی روی تکوین سلول های خونی اثر می گذارد هنوز مشخص نیست. در این مطالعه محققین دریافته اند که گرسنه نگه داشتن لاروهای دروزوفیلا روی فنوتیپ سلول های خونی اثر می گذارد که مهم ترین آن ها تسریع تمایز سلول های خونی است.

پایان مطلب/