تاریخ انتشار: دوشنبه 12 شهریور 1397
رویکردهای جدید برای درمان دارویی بیماری های کلیوی

  رویکردهای جدید برای درمان دارویی بیماری های کلیوی

درحالی که اغلب دانشمندان در حال درمان بیماری های کلیوی بوسیله ی سلول های بنیادی می باشند، در پروژه ی EVESTIMINJURY تمرکز بر روی وزیکول های خارج سلولی ای که از این سلول ها منشا گرفته اند قرار گرفت. نتیجه حاصل از درمان و مطالعه می تواند روشی را معرفی کند که جایگزین درمان بوسیله ی سلول های بنیادی می باشد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در سال های گدشته محققان دریافتند که کلیه ها توان بازسازی خویش را دارد. این روند بازسازی محدود می باشد. در مراحل ابتدایی نارسایی کلیه علائم خاصی در بیمار دیده نمی شود بنابر این نمی توان بیماری را تشخیص داد و از گسترش آن جلوگیری نمود درنتیجه در بسیاری از موارد باعث آسیب شدید وحتی مرگ بیمار می شود. وزیکول های خارج سلولی(EVs) حالتی را شبیه سازی می کنند که در آن مولکول ها و پروتئین ها و لیپید ها و نوکلئیک اسیدهای لازم را حمل نموده و ترشح می نماید و با این روش لازم به ایجاد جراحت بافت برای انتفال مواد نمی باشد. در بیماران با نارسایی کلیوی حاد و مزمن، استفاده از وزیکول های خارج سلولی می تواند بجای سلول درمانی باشد با این تفاوت که وزیکول های خارج سلولی های مشتق از سلول های بنیادی باعث تحریک سیستم ایمنی نمی شوند همچنین سازگار با شرایط بیولوژیکی بوده و میتوانند مانند دارو وارد بدن شوند. محققان حاضر در این مطالعه قصد داشتند از این روش برای درمان آسیب های کلیوی حاد استفاده نمایند اما مکانیزم مولکولی دقیق آن را نمی دانستند. برای حل این مشکل به مطالعه ی خصوصیت وزیکول های مشتق شده از سلول های بنیادی پرداختند. در این مطالعه به مکانیزم عمل این وزیکول ها در درمان کلیه ی فیبروزی و بررسی خصوصیت ضد فیبروزی آن پرداختند و از سه تکنیک جداگانه برای این منظور استفاده نمودند.  وزیکول های خارج سلولی را از سلول ها مزانشیمی مغز استخوان (MSC)   که بیشترین استفاده را در سلول درمانی بیماری های کلیوی دارد و همچنین از سلول های بنیادی کبدی (HLSC) جدا نمودند. اولین جداسازی بوسیله ی سانتریفوژ افتراقی صورت گرفت و دو قطعه ی 10K و 100K را جدا نمود. سپس از روش گرادیان یودیزانال استفاده نمودند و در نهایت بوسیله ی تفاوت در اندازه از طریق کروماتوگرافی افتراقی جداسازی صورت گرفت. نتایج نشان دهنده ی چگونگی این موضوع است که ترکیبات مولکولی چگونه در سطح in vivo و in vitro از یکدیگر جدا شده و دوباره خود را بازسازی می کنند. در نهایت، قطعات وزیکول های خارج سلولی می توانند بصورت موثری بازسازی اپی تلیال توبولی را باعث شوند و اثرات ضد فیبروزی خود را در سطح in vivo و in vitroنشان دهند.

مطالعات بالینی تایید کننده ی این موضوع است که وزیکول های خارج سلولی مشتق شده از سلول های بنیادی به بازسازی بافت کلیه کمک می کنند. با توجه به این نتایج، محققان حاضر در این مطالعه تلاش می کنند تا با استفاده از EV های مشتق شده از سلول های بنیادی مانند پروتوکل GMP در استفاده های بالینی بهره ببرند. بی شک استفاده از این نتایج در پزشکی برای درمان بیماران نیاز به زمان بیشتری دارد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه