به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مخچه یا مغز کوچک در بسیاری از فعالیت های مهم مغزی از جمله حفظ تعادل و عملکردهای حرکتی پیچیده نقش دارد. تحقیقات اخیر نشان داده است که این بخش در تصمیم گیری و احساسات نیز نقش دارد. در انسان، در سال اول زندگی مخچه بیش از سایر نواحی مغز رشد می کند و تکوین آن تا حدود 8 سالگی کامل نمی شود. بدخیم ترین تومور مغزی موسوم به مدولوبلاستوما مربوط به مخچه است.

در مطالعه ای جدید دکتر کیو و همکارانش به بررسی آنزیمی به نام PTPMT1 پرداختند که ورود پیرووات به عنوان یک منبع انرژی مشتق از کربوهیدارت ها به میتوکندری را کنترل می کند. آن ها نشان داده اند که پیرووات سوخت اصلی تکوین مخچه بعد از تولد است. سلول های می توانند انرژی خود را از طریق تجزیه قندها در میتوکندری و یا از طریق گلیکولیز تامین کنند. حذف PTPMT1 دیدگاه هایی را در مورد این که چه سلول هایی به مشکلات متابولیسمی میتوکندری حساس تر هستند ارائه می دهد. در این مطالعه محققین ابتدا موش هایی را ایجاد کردند که فاقد PTPMT1 در سلول های عصبی شان بودند و در ادامه هم موش هایی را تولید کردند که فاقد PTPMT1‌در مغز  و بویژه مخچه شان بودند. آن چه محققین را شگفت زده کرد این بود که پیرووات برای سلول های پیش ساز/بنیادی عصبی حیاتی بود، هر چند این سلول ها تقسیم سریعی نداشتند و نقصی در آن ها وجود داشت که مانع از تکوین مخچه در موش های فاقد PTPMT1 می شد. برعکس، سلول های گرانول با تقسیم سریع که نوع کوچک و مجزایی از سلول های موجود در مخچه هستند، تحت تاثیر حذف PTPMT1 قرار نگرفتند. سلول های گرانول بیش از 80 درصد سلول های مغزی کامل را در بر می گیرند، هر چند مخچه بخش کوچکی از حجم مغز را تشکیل می دهند. این یافته تغییر پارادیمی را در درک فعلی در مورد تنظیم متابولیکی انواع مختلف سلول ها در مخچه در حال تکوین ارائه می کند. به نظر می رسد که سلول های پیش ساز/بنیادی عصبی متابولیسم میتوکندریایی گلوکز موثرتری در مقیسه با سلول های بالغ دارند.

پایان مطلب/