تاریخ انتشار: چهارشنبه 22 اسفند 1397

  کشف ژن هایی که به تعیین ویژگی های ما کمک می کنند

چندین دهه است که متون علمی به طور قطع بر این باورند که ویژگی و خصوصیت های ما محصول ژن های ما است. اما مطالعه ای جدید بوسیله محققین دانشگاه Yale پیشنهاد می کند که مکانیسم دیگری نیز وجود دارد که می تواند تنوع رفتاری ما را حتی در افراد از نظر ژنتیکی مشابه تنظیم کند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، دکتر هیفان لین و همکارانش در دانشگاه Yale گزارش کرده اند که نوع ویژه ای از RNA با هماهنگی یک پروتئین معمول عمل می کند و بدون کمک ژن ها، موجود را در برابر تنوع ژنتیکی زیان آور حفاظت می کند. این مکانیسم ممکن است توضیح دهد که چرا سلول های معمولی مانند فیبروبلاست ها می توانند به سلول بنیادی تبدیل شوند و چرا برخی از سرطان ها به طور تصادفی ایجاد می شوند.

این تئوری که فاکتورها بیش از ژن ها مسئول خصوصیات یا فنوتیپ موجود هستند، به بیش از 70 سال قبل باز می گردد و طی یک دهه اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. برای مثال، جانوران کلون شده در مقایسه با جانوری که منشا DNA آن ها بوده است، با رنگ متفاوتی متفاوت می شوند، ولی دلیل این امر نامشخص بوده است.

حدود یک دهه قبل، محققین دریافتند که درصد قابل توجهی از مگس های سرکه فاقد پروتئینی به نام Hsp-90 هستند که منجر به ناهنجاری های تصادفی و عجیب و غریبی مانند رشد پاها در چشم و ... می شود. واضح است که Hsp-90 جانور را در برابر تغییرات ژنتیکی مضر در ژنومش حفاظت می کند. از آن جایی که نقش Hsp-90 متحرک کردن سایر مولکول ها در پاسخ به استرس است، محققین بر این باورند که سایر فاکتورها نیز در این امر دخیل هستند. تقریبا همه محققین بر این باور بودند که Hsp-90 بیان ناهنجاری های تصادفی را بوسیله سرکوب فعالیت jumping genes مهار می کند. این ژن ها می توانند به سایر نقاط ژنوم تغییر مکان دهند و منجر به موتاسیون شوند. با این حال محققین دانشگاه Yale در مطالعه شان روی مگس های سرکه نشان داده اند که نوعی small RNA موسوم به Piwi-interacting RNA یا piRNA در هماهنگی با Hsp-90 و سایر مولکول ها عمل می کند تا هم ایجاد واریته ها و هم فعال شدن واریته های ژنتیکی موجود را مهار کند. ممکن است ژن ها در حفاظت در برابر واریته های مضر نقش داشته باشند اما احتمالا از طریق همکاری با مولکول های piRNA و Hsp-90 عمل می کنند. مطالعه piRNA در سلول های تولید مثلی و سلول های بنیادی نشان می دهد که تغییرات در سطح Hsp-90 و piRNA سلول های منفرد ولی از نوع مشابه ممکن است توضیح دهد که چرا تعداد اندکی از سلول های معمولی می توانند به سلول های بنیادی بازبرنامه ریزی شوند و چرا برخی از جهش های مضر در برخی از سرطان ها ایجاد می شوند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه