تاریخ انتشار: شنبه 31 فروردین 1398
اهدا کننده سالم(بدون دیابت) بهترین منبع سلول بنیادی برای ترمیم استخوان در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک هستند

  اهدا کننده سالم(بدون دیابت) بهترین منبع سلول بنیادی برای ترمیم استخوان در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک هستند

یک مطالعه پیشگامانه نشان داده است که گلد استاندارد موجود برای بدست آوردن سلول های بنیادی و استفاده در پیوند(بدست آوردن سلول ها از خود بیماران)، بهترین راه برای بازسازی استخوان برای بیماران مبتلا به دیابت نوع یک نیست.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، دیابت نوع یک با تراکم پایین استخوان مرتبط است که همین امر به طور فزاینده ای خطر شکستگی ها را افزایش می دهد. محققین دلیل این امر را نمی دانند اما شاید یکی از دلایل آن نقصان انسولین باشد که رشد و قدرت استخوان ها را افزایش می دهد.

در حالی که اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی برای بازسازی استخوان امیدوار کننده نشان داده اند، شناسایی یک منبع مناسب برای بدست آوردن آن ها مشکل است. پیش از این یامین چای و همکارانش در دانشگاه شانگاهای نشان داده بودند که اگزوزوم های مشتق از انواع مختلف سلول ها می توانند اثرات درمانی مختلفی داشته باشند. به همین دلیل بررسی مشخصه های زیستی منشا این سلول ها و استفاده مناسب از آن ها برای اهداف درمانی بسیار حائز اهمیت است.

از آن جایی که بازسازی استخوان یک فرایند پیچیده که با برخی از فازهای مربوط به مغز استخوان هم پوشانی دارد و در آن سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان نقش مرکزی را بازی می کند. در مطالعه ای جدید چای و همکارانش سعی داشتند دریابند که چگونه اگزوزوم های ترشح شده بوسیله سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان مشتق از رت های مدل برای دیابت نوع یک(dBMSC-exos) در مقایسه با آن هایی که از رت های طبیعی (nBMSC-exos) مشتق می شوند، متفاوت هستند. این اولین بار است که چنین مقایسه ای صورت می گیرد.

این مطالعه نشان داد که هم nBMSC-exos و dBMSC-exos دارای برخی از اثرات بازسازی کننده هستند اما آن هایی که از جانور سالم مشتق شده اند در مقایسه با اگزوزوم های مشتق از رت های دیابتی پتانسیل بیشتری داشتند. زیرا این اگزوزوم ها طی دیابت تغییر کرده اند. همین امر موجب شده است که محققین به این باور برسند که اگزوزوم های مشتق از بیماران دیابتی پتانسیل ترمیمی بالایی ندارند و در نتیجه باید رو به سمت استفاده از اگزوزوم های آلوژن آورد که هم پتانسیل ترمیمی بالایی دارند و هم این که خطرات مربوط به رد پیوند سلول های آلوژن را ندارند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه