به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، در روش ارائه شده بوسیله یاماناکا سلول های بنیادی پرتوانی تولید می شوند که همان قابلیت های سلول های بنیادی جنینی را دارند و آن ها را اصطلاحا سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) می نامند. این روش از دو جهت نیازمند بهینه سازی است 1) مدت زمانی که طول می کشد سلول ها به سلول های بنیادی تبدیل شوند، مدت زمانی طولانی است و 2) نرخ بازبرنامه ریزی موفقیت آمیزی بسیار پایین و چیزی در حدود یک سلول در 100 هزار سلول است. اما تامر اوندر و همکارانش در دانشگاه Koc توانسته اند این دوره را کوتاه تر سازند و نرخ موفقیت را افزایش دهند. چالشی که در روش یاماناکا وجود دارد استفاده از وکتورهای ویروسی است که ورود آن ها به کروموزوم سلولی به صورت تصادفی است و به همین دلیل اوندر و همکارانش سعی کردند که از مواد شیمیایی به جای وکتور ویروسی استفاده کنند. بعد از کارآزمایی های هدفمند آن ها دو ماده شیمیایی را تولید کردند که در تبدیل سلول های پوستی به سلول های بنیادی نتایج مطلوبی را ایجاد می کنند. این بدین معنی است که نیازی به دو فاکتور از چهار فاکتور یاماناکا نیست. به همین دلیل استفاده از دو فاکتور به جای چهار فاکتور، مدت زمان لازم برای بازبرنامه ریزی را تقریبا تا حد یک هفته پایین آورد. با استفاده از این رویکرد، نرخ موفقیت تا 10 برابر افزایش پیدا کرد. فاز بعدی تحقیقات شامل حذف فاکتورهای یاماناکا خواهد بود و مزیت این امر حذف وکتورهای ویروسی و هم چنین حذف عوارض جانبی اثر روی ژن های خاص خواهد بود.

پایان مطلب/