تاریخ انتشار: دوشنبه 09 تیر 1399
روشی جدید برای استفاده از سلول های بنیادی جنینی برای تولید تجمعات سه بعدی سلولی

  روشی جدید برای استفاده از سلول های بنیادی جنینی برای تولید تجمعات سه بعدی سلولی

محققین دانشگاه کمبریج با همکاری انستیتو هوبرخت هلند مدل جدیدی را برای مطالعه مراحل اولیه تکوین انسان با استفاده از سلول های بنیادی جنینی ارائه کرده اند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مدل جدید برخی از عناصر کلیدی یک جنین تقریبا 18 تا 21 روزه را شبیه سازی می کند و به محققین اجازه می دهد که فرایندهای دخیل در تشکیل بدن انسان را به طور مستقیم مشاهده کنند، فرایندی که پیش از این امکان پذیر نبود. درک این فرایندها می تواند دلیل بسیاری از نواقصی که در زمان تولد به همراه نوزاد هستند و هم چنین بسیاری از بیماری های تکوینی که در زمان حضور جنین در رحم مادر بروز می کنند را نشان دهد.

طرح یا نقش بدن یک موجود(از جمله انسان) طی فرایند گاسترولاسیون شکل می گیرد و حاصل آن تولید لایه های سلولی است که بدن جنین را شکل می دهند(اکتودرم، مزودرم و اندودرم) و در نهایت به اندام ها و بافت های مختلف بدن تمایز می یابند. فرایند گاسترولاسیون را معمولا جعبه سیاه تکوین انسانی می دانند و بسیاری از اتفاقاتی که در بدن در سال های بعد مشاهده می شود را به اتفاقات این فرایند و این دوره زمانی نسبت می دهند.  به همین دلیل درک بهتر فرایند گاسترولاسیون می تواند به درک بهتر تکوین فیزیولوژیک و پاتولوژیک انسان کمک کند.

در مطالعه جدید صورت گرفته در دانشگاه کمبریج، محققین از سلول های بنیادی جنینی برای تولید تجمعات سه بعدی سلولی موسوم به "گاسترولوئید(gastruloid)" استفاده کرده اند که در رویکردی بسیار شبیه تکوین طبیعی انسان به سه لایه سازمان یافته بدن انسان تمایز می یابد. برای تولید گاسترولوئیدها در آزمایشگاه، تعداد مشخصی از سلول های بنیادی جنینی انسانی در فضای کوچکی رشد یافتند تا تجمعات متراکمی را شکل دهند. بعد از تیمار با سیگنال های شیمیایی، گاسترولوئیدها در امتداد یک محور سر به دم موسوم به محور قدامی -خلفی کشیده شدند و در یک الگوی خاص، ژن هایی روشن شدند که منعکس کننده عناصری از طرح بدنی پستانداران بودند.

گاسترولوئیدها پتانسیل تبدیل شدن به جنین کاملا دارای عملکرد را ندارند و بافت های مورد نیاز برای لانه گزینی درون رحم را نیز دارا نیستند اما می توانند در مقایسه با مدل های جانوری مانند موش یا گورخرماهی اطلاعات درست تری از روند تکوینی بدن انسان ارائه دهند و مدل های مناسب تری برای درک اطلاعات پایه و برای غربالگری های دارویی نیز ارائه می دهند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه