به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعه ای جدید در City of Hope’s، محققین برای اولین بار یک مکانیسم دخیل در حافظه متابولیک و دخالت آن در بروز این مشکلات را شناسایی کرده اند.

دوره های کنترل ضعیف قند خون منجر به مشکلات طولانی مدت مدت برای افراد مبتلا به دیابت می شود و این حتی می تواند برای افرادی که قند خون شان را به خوبی کنترل کرده نیز می تواند در سال های پایانی عمر اتفاق بیافتد. این واقعه را حافظه متابولیک می نامند اما نحوه عملکرد آن به خوبی مشخص نشده است.

در حالی که ارتباط بین اپی ژنتیک و دیابت و مشکلات مربوط به آن ها پیش از این گزارش شده است، این اولین مطالعه گسترده در زمینه دیابت نوع یک بوده است که نشان می دهد سابقه داشتن قند خون بالا در گذشته می تواند تغییرات دائمی را در متیلاسیون DNA ایجاد کند و موجب تسهیل حافظه متابولیکی و شروع مشکلات دیابتی در آینده شود. این مطالعه جدید برای اولین بار شواهدی را در دیابت انسانی ارائه کرده است که حاکی از ارتباط بین متیلاسیون DNA در التهاب و سلول های بنیادی، سابقه قند خون بیمار و بروز مشکلات در آینده است.

این مطالعه نشان داده است که سابقه هایپرگلیسمی(قند خون) می تواند تغییرات دائمی را در متیلاسیون DNA سلول های خونی و سلول های بنیادی و در لوکوس های کلیدی القا کند که از نظر اپی ژنتیکی در سلول های خاصی باقی مانده اند تا حافظه متابولیک را تقلید کنند و این احتمالا از طریق تعدیل کردن فعالیت انهانسرها در ژن های مجاور صورت می گیرد.

به عقیده محققین این مطالعه، مارکرهای اپی ژنتیکی می توانند به عنوان بیومارکرهای بالقوه برای بروز مشکلات دیابتی و حافظه متابولیک در نظر گرفته شوند و در نتیجه به تصمیم گیری برای مداخلات درمانی و پزشکی اولیه و مهار پیشرفت بیماری و بروز مشکلات بیشتر کمک کنند. هم چنین همان طور که گفته شد این مطالعه نشان داده است که مکانیسم های مربوط به حافظه متابولیک با نواحی و ژن های خاصی از ژنوم مرتبط هستند که تحت تاثیر متیلاسیون DNA قرار دارند.

پایان مطلب/