به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در تولید بافت های مهندسی شده دو ترکیب از اهمیت زیادی برخوردار هستند: یکی جوهرهای زیستی شبه مایع که از موادی به صورت داربست یا ماتریکس خارج سلولی تشکیل شده اند و دارای سلول های زنده هستند و دیگری فاکتورهای رشدی که به سلول ها برای رشد و بازسازی بافت کمک می کنند. زمانی که هدف تولید بافت پرینت شده در بدن است باید به چند نکته توجه داشت: این فرایند در دمای 37 درجه بدن صورت می گیرد و بافت های تولید باید به طور موثری به بافت های نرم و زنده بدن بچسبند و این فرایند برای بیمار ضرر بیشتری نداشته باشد، یکی از مراحل مضر در این فرایند استفاده از نور UV است که برای پلیمریزه کردن بافت مورد نیاز است. در این پژوهش جدید، دکتر علی خادم حسینی و همکارانش توانسته اند یک جوهر زیستی با فرمولاسیون ویژه را برای پرینت مستقیم در درون بدن طراحی کنند.

این فرمولاسیون به صورت سه بعدی قابل پرینت شدن در دمای فیزیولوژیک است و می تواند به طور بی خطری با استفاده از نور مرئی که بی خطر است کراس لینک شود. به منطور ساخت بافت در بدن، آن ها از یک پرینتر رباتیک سه بعدی استفاده کردند که از طریق یک نازل جوهر زیستی را به صورت برنامه ریزی شده و بسیار دقیق در درون بدن می افشاند. برای چسبندگی بهتر بافت پرینت شده با بافت نرم از پیش موجود، نوک نازل به درون بافت بدن وارد می شود و مواد را تزریق می کند و بدین ترتیب نوعی لنگر برای چسبیدن و متصل ماندن بافت جدید ارائه می کند. چنین توانمندی در مهندسی بافت اجازه انجام رویکردهای کمتر خطرناک و کمتر تهاجمی را برای ترمیم نواقص بافتی یا اندامی می دهد. با استفاده از پرینت های سه بعدی، تولید بافت های سفارشی(با توجه به نیاز بیمار) و کاملا شخصی(با استفاده از حتی سلول های خود فرد) امکان پذیر خواهد بود.

پایان مطلب/