به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، گورخرماهی دارای ویژگی های غیرمعمول متعددی است که آن را گزینه مناسبی برای مطالعات  تحقیقاتی معرفی می کند. برای مثال تخم های آن در خارج از بدن و بسیار سریع لقاح می یابند. جنین های آن ها شفاف هستند و در نتیجه مشاهده ان ها زیر میکروسکوپ راحت است. این جنین ها بعد از سه ماه به بلوغ جنسی می رسند. نکته مهم دیگر این است که کدهای ژنتیکی انسان و گورخرماهی بیش از 90% مشابه است. این جنین ها از نظر ژنتیکی نیز به راحتی قابل دست ورزی هستند.

در این مطالعه محققین از گورخرماهی به عنوان مدلی برای تحقیقات مولکولی مغز استفاده کردند و یک فرایند تنظیمی ناشناخته را برای تکوین سلول های عصبی کشف کردند. محققین می گویند: مغز انسان دارای سلول های بنیادی است که به سلول های عصبی تبدیل نمی شوند اما این پتانسیل را دارند . از آن جایی که گورخرماهی نیز مانند انسان دارای سلول های بنیادی در مغز خود است، مدل مناسبی برای مطالعه رفتار این سلول ها به حساب می آید. هم چنین مسیر سیگنالینگ Notch نیز بالغ شدن این سلول های بنیادی را در تکوین جنینی اولیه تنظیم می کند. از آن جایی که محققین در مورد نقش فرایندهای وابسته به Notch در مغز بیماران آلزایمری اطلاعات دقیقی در دست ندارند اما این مطالعه اطلاعات جدیدی را ارائه کرده است.

این مطالعه نشان داده است که miRNA-132 نقش مهمی را در تنظیم مسیر سیگنالینگ Notch در سلول های بنیادی مغز ایفا می کند. به نظر می رسد که miRNA-132 در حفظ پلاستیسیتی مغز انسان بالغ نقش دارد. این درحالی است که مغز بالغ هنوز هم دارای سلول های بنیادی است ولی تعداد آن ها محدود است. در زمان بیماری سیستم عصبی فعالیت miRNA-132 کاهش می یابد که منجر به مرگ سلول های عصبی و بیماری مانند آلزایمر می شود. گورخرماهی مدل بسیار مناسبی در این زمینه محسوب می شود زیرا به راحتی می توان سطح miRNA را در آن کاهش داد. تکوین سلول های بنیادی در این گورخرماهی های تغییریافته مختل می شود. این مطالعه نشان می دهد که غلظت miRNA-132 در مغز بیماران آلزایمری کاهش می یابد. بنابراین گورخرماهی اجازه شبیه سازی شرایطی را که در بیماری آلزایمر اتفاق می افتد را می دهد. در واقع کاهش فعالیت miRNA-132 موجب می شود که تعداد کمتری از سلول های بنیادی به سلول های عصبی تبدیل شوند.

پایان مطلب/