به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، پیوند قلبی یک فرصت درمانی برای نارسایی قلبی در مراحل آخر آن است. طبق آمار در ایالات متحده 3000 فرد در انتظار دریافت پیوند قلب هستند، در حالی که تعداد قلب اهدایی هر ساله 2000 قلب خواهد بود. گزینه های متعددی برای جبران این کمبود وجود دارد که از جمله آن ها می توان به ابزارهای مکانیکی ضربان ساز و زنوپیوندها نام برد. برخلاف بسیاری از شکست ها در این زمینه، پیشرفت های اخیر در زمینه ژنتیک و ایمونولوژی موجب انقلابی در زمینه زنوپیوندها شده است.

در این مطالعه جدید محققین موفق شده اند که تکنیکی را ایجاد کنند که مشکلات اصلی مربوط به مطالعات قبلی را تا حدی برطرف می ساخت. پیشرفت اول در ایجاد  خوک های مهندسی ژنتیک شده به عنوان یک منبع اهدا کننده بود. این خوک ها دارای ژن هایی هستند که برای معکوس شدن واکنش های ایمونولوژیک در انسان های ناک اوت می شوند و ژنهایی انسانی که اندام را با فیزیولوژی انسانی سازش پذیرتر می کنند وارد ژنوم این خوک ها شد. دومین پیشرفت استفاده از سرکوب ایمنی هدفمند بود که رد پیوند اندام اهدا شده را محدود می کند. دلیل استفاده از این خوک ها، آناتومی بسیار نزدیک آن ها به انسان است.

در این مطالعه ژنی که مسئول سنتز آنزیم آلفا1-3 گالاکتوزیداز ترانسفراز بود در همه خوک ها ناک اوت شد، بنابراین یکی از عوامل رد ایمنی حذف شد. قلب های خوک یک یا دو ترانسژن انسانی را برای جلوگیری لخته خون بیان می کنند. این قلب های پیوندی به سیستم گردش خونی بابون های میزبان متصل می شوند، اما در شکم بابون ها قرار گرفته اند.

زنوپیوندها می تواند کمبود اندام های انسانی برای پیوند را جبران کنند. این مطالعه نشان داد که با استفاده از قلب خوک های مهندسی ژنتیک شده و پیوند آن ها به بابون های گیرنده ای که سیستم ایمنی آن ها سرکوب شده بود، میزان بقای اندام به میزان بسیار زیادی افزایش یافت. بر مبنای اطلاعات به دست آمده از این پیوندهای با بقای بیشتر، محققین امیدوار هستند که بتوانند این اطلاعات را در مورد مدل های حمایت کننده حیات مورد استفاده قرار دهند. این مطالعه می تواند راه را برای پیوند اندام های حیوانی به انسان هموار کند.

پایان مطلب/