به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این یافته ها شواهد قانع کننده ای را ارائه می دهد که دیابت نوع یک و دو، هر دو به دلیل تشکیل توده های سمی هورمونی به نام آمیلین اتفاق می افتند. نتایج این مطالعه 20 ساله پیشنهاد می کند که دیابت های نوع یک و دو می توانند متوقف شوند یا پیشرفت آن ها آهسته شود اگر داروهای ایجاد شوند که بتوانند ایجاد این توده های سمی آمیلین را متوقف کنند. سلول های پانکراسی علاوه بر تولید هورمون انسولین به تولید هورمون دیگری به نام آمیلین نیز می پردازند. این دو هورمون به طور طبیعی با یکدیگر همکاری دارند و پاسخ بدن به جذب مواد غذایی را تنظیم می کنند. اگر تولید آن ها زیاد طول نکشد، سطح قند خون افزایش می یابد و این امر موجب آسیب دیابت به اندام های مختلف بدن مانند قلب، کلیه ها، چشم ها و ... می شود. از طرف دیگر، برخی از این آمیلین های تولید شده می توانند در اطراف سلول های پانکراسی به صورت توده های سمی تجمع پیدا کنند که به صورت منفی موجب تخریب سلول های تولید کننده انسولین و آمیلین می شوند. نتیجه این مرگ سلولی ایجاد دیابت است.

مطالعات قبلی پیشنهاد کرد که این مکانیسم مسبب دیابت نوع 2 است و این مطالعه شواهد قوی را ارائه می دهد که دیابت نوع1 نیز نتیجه مکانیسم مشابه ای است.  تفاوتی که وجود دارد این است که بیماری در دیابت نوع 1 در سن پایین تر شروع می شود و پیشرفت آن  هم در مقایسه با دیابت نوع2 سریع تر است زیرا در این مورد سرعت رسوب توده های سمی آمیلین در پانکراس سریع تر است.

این محققین می گویند ظرف دو سال آینده داروهایی را برای مطالعات بالینی و جلوگیری از دیابت های نوع یک و دو با مهار ایجاد این توده های آمیلینی تولید خواهند کرد.

پایان مطلب/