به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، ایجاد سلول های بنیادی پرتوان القا شده یا iPS به محققین این اجازه را داده است که مدل هایی از بیماری های مختلف را در ظروف آزمایشگاهی ایجاد کنند. در مطالعه ای جدید محققین توانسته اند این تکنولوژی را برای مدل سازی بیماری هانتینگتون در پریمات های غیر انسانی تراریخته یا ترانس ژن استفاده کنند که به آن ها اجازه می دهد ارزیابی مطمئنی از کارایی درمان های بالقوه روی سلول های عصبی در آزمایشگاه داشته باشند.

نقطه بارز این مدل سازی این است که این سلول های پیش ساز و نورون ها ویژگی های سلولی هانتینگتون مانند تجمعات درون هسته ای از پروتئین هانتینگتون جهش یافته را ایجاد می کنند که در سایر مدل های در دسترس برای این بیماری موجود نیست. این محققین می گویند که ما توانسته ایم از این ویژگی ها به عنوان الگویی برای درمان با استفاده از داروها و یا دستکاری های ژنتیکی استفاده کنیم.

دکترChen و همکاران برای اولین بار مدلی از هانتینگتون را با تثبیت یک مدل پریمات غیر انسانی تراریخته تثبیت کردند. بیماری هانتینگتون یک اختلال تخریب کننده عصبی وراثتی است که منجر به حرکات کنترل نشده و اختلالات شناختی در بزرگسالی می شود. این بیماری به دلیل جهش در ناحیه ای از ژن هانتینگتون است که برای کد کردن توالی طویل از گلوتامین در پروتئین مربوطه ضروری است. مدل پریماتی غیر انسانی دارای نسخه های اضافی از ژن هانتینگتون است که دارای تکرارهای گسترش یافته ار گلوتامین است. در این مدل ها در مقایسه با انسان علایمی که در مورد بیماری هانتینگتون گفته شد سریع تر بروز می کند. این محققین با استفاده از بازبرنامه ریزی سلول های  مشتق از پوست یا پالپ دندان میمون ها ایجاد سلول های بنیادی پرتوان القا شده کردند.  سپس این سلول های iPS به سلول های پیش ساز عصبی و نورون ها تمایز یافتند. سلول های عصبی مشتق از iPSها ایحاد تجمعات درون سلولی و درون هسته ای از پروتئین جهش یافته هانتینگتون کردند که یکی از علایم پاتولوژیک بیماری هانتینگتون است. از جمله علایم دیگر می توان به حساسیت به استرس اکسیداتیو اشاره کرد. حساسیت به استرس اکسیداتیو می تواند یک شاخص مفید باشد، این شاخص می تواند به وسیله روش های ناک دان کردن ژن بر مبنای RNA یا ممانتین دارویی بهبود یابد. دکترChan می گوید: ما دو مداخله تجربی شناخته شده را مورد ازمایش قرار دادیم اما یافته های ما تضمین می کند که این سیستم می تواند ابزاری مفید برای کشف و ارزیابی دیگر داروها باشد.

پایان مطلب/