به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، این روش جدید می تواند به تسریع مطالعات آزمایشگاهی و تکوین درمان های بالقوه مانند واکسن ها کمک کند. هم چنین این روش می تواند برای شناسایی ژن هایی که در تکوین سلول های توموری دخیل هستند کمک کند. درون هر کدام از سلول های ما تقریبا 40000 ژن وجود دارد، اما تنها عملکرد نیمی از آن ها شناسایی شده است. روش های کلاسیک برای تعیین عملکرد هر ژن بسیار آهسته است.

در این مطالعه جدید، محققین ژن هایی را که تخصصی شدن سلول های T به سلول های افکتور را تنظیم می کنند، ارزیابی کردند. این سلول ها پاتوژن ها را طی عفونت حذف می کند و سلول های حافظه ای که برای دفاع در برابر اولین موج عفونت مدت زمان زیادی بقا می یابند را نیز از بین می برند. در این مطالعه پاپکین و همکاران مخلوطی از سلول های T ایجاد کردند که به طور مشابه بیان ژن های مختلف در آن ها مختل شده بود و این مجموعه سلولی ارائه دهنده گسستگی در مجموعه وسیعی از ژن ها بود. سپس این محققین میزان پاسخ دهی این سلول ها به ویروسی به نام LCMV را ارزیابی کردند. مطالعات قبل و بعد از عفونت نشان داد که سلول هایی با ژن های به هم ریخته بعد از عفونت ایجاد شده اند. مطالعات نشان داد که ژنی خاص منجر به تکوین سلول ها به سلول های T ضد ویروسی می شود. این مطالعه با موفقیت دو فاکتور ناشناخته قبلی به نام های سیکلین T1 و Cdk9 را شناسایی کرد که با یکدیگر کار می کنند و با یکدیگر ایجاد یک فاکتور طویل سازی رونویسی به نام P-TEFb می کنند. این فاکتور در سراسر بدن بیان می شود و برای بسیاری از فرایندهای تکوینی مورد استفاده قرار می گیرد. دکتر پاپکین می گوید: یکی از این تنظیم کننده هایی که ماکشف کرده ایم به طور طبیعی تمایز سلول هایT افکتور را با هزینه تولید سلول های T و سلول های حافظه ای (که تولید آنتی بادی را هماهنگ می کنند) تقویت می کند. این تنظیم کننده می تواند در صورت تمایل به ایجاد تولید سلول های T بیشتر و در نتیجه تشکیل سلول های حافظه ای و پاسخ ایمنی موثرتر، گزینه ای برای خاموش کردن باشد. فرایندی که به ایجاد واکسن های مورد نیاز کمک می کند.

پایان مطلب/