به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، مطالعه ناباروری در مدل های موشی نشان داد که سلول های بنیادی که PAX7 را بیان می کنند برخلاف سایر سلول های مشابه که به اسپرم تبدیل می شوند، می توانند بعد از تیمار با  داروهای سمی و یا اشعه زنده بمانند. اگر این یافته ها در مورد انسان نیز صادق باشد، می تواند در نهایت منجر به استراتژی های جدید برای احیا یا حفظ باروری در مردانی شود که تحت درمان سرطان هستند. متاسفانه، بسیاری از درمان های موجود برای سرطان اثر منفی روی باروری دارند و مردانی که چنین درمان هایی را دریافت می کنند به میزان زیادی در خطر از دست دادن باروری هستند و این مساله نگرانی زیادی را در بین بیماران ایجاد کرده است.

این سلول های بنیادی PAX7 که محققین شناسایی کرده اند به درمان های سرطانی بسیار مقاوم است و پیشنهاد می کند که ممکن است این سلول ها مسئول ریکاوری بارداری بعد از این درمان ها باشند. یافته های جدید مربوط به این مطالعه دیدگاه های ارزشمندی را در مورد فرایند تکوین اسپرم یا اسپرماتوژنز ارائه می دهد که طی آن اسپرم از جمعیتی از سلول های بنیادی نابالغ به نام پیش سازها در بیضه تکوین می یابد. این محققین با ردیابی و مطالعه این سلول های پیش ساز دریافتند که این سلول ها پروتئینی به نام PAX7 را در بیضه موش ها بیان می کنند و می توانند به تدریج به اسپرم بالغ تکوین یابند.

این مطالعه پیشنهاد می کند که این سلول های PAX7نادر، سلول های کلیدی درون بیضه ها هستند که در نهایت مسئول باروری در جنس نر هستند.

پایان مطلب/