به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در مطالعه ای محققین بیماری را که دچار سکته ایسکمیک شده بود به دلیل عدم هوشیاری نتوانستند مورد درمان با فعال کننده پلاسمینوژن بافتی(tPA) قرار دهند. این فعال کننده لخته های خونی را حل می کند و موجب احیا جریان یافتن خون در عروق مغزی می شود. به همین دلیل محققین تصمیم گرفتند از راه حلی که اخیرا در برخی مطالعات مورد استفاده قرار گرفته است استفاده کنند. به همین دلیل این بیمار را با سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان تیمار کردند که مستقیما به درون شریان کاروتید تزریق شد.

محدودیت حرکتی یا از دست دادن قدرت تکلم به دلیل سکته های شدید یا متوسط در فرد می تواند به نوعی ویران کننده باشد و اغلب فرد را حتی برای انجام امور معمولی زندگی وابسته به اطرافیان می کند. این محققین براین باورند که درمان سکته با استفاده از انتقال این سلول های بنیادی از طریق شریان کاروتید می تواند منجر به احیا عروق خونی بعد از سکته شود. به کاربردن سلول های بنیادی از طریق سریان کاروتیدی برخلاف تزریق درون  وریدی منجر به این می شود که کمتر از 3 درصد این سلول ها به مغز برسند که تضمین می کند که این سلول ها در ریه ها و کبد به دام نیافتند. در واقع تزریق شریانی این سلول ها کمترین میزان تهاجم را ندارد اما می تواند مستقیما سلول ها را به جایی هدایت می کند که می دانیم در آن جا آسیب اتفاق افتاده است. آن ها می گویند که این سلول های بنیادی فاکتورهای رشدی را ترشح می کنند که می تواند منجر به فعال شدن مکانیسم های ترمیمی در مغز می شود. هم چنین این سلول های مواد شیمیایی ضد التهابی را ترشح می کنند و مانع از مرگ سلول هایی می شود که به وسیله سکته تحت تاثیر قرار گرفته اند و منجر به این می شوند که این سلول های مجددا وارد فرایند ترمیم شوند.

پایان مطلب/