به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،  آرتریت هم مانند بالا رفتن سن موجب افزایش چربی بیشتر در مقایسه با استخوان می شود و پیش از این هم محققین نشان داده اند که GILZ می تواند موجب احیا جوانی و سلامت شود و از طرف دیگر التهاب را نیز کاهش دهد. اما امروزه محققین نشان داده اند که GILZ ممکن است روزی به عنوان گزینه ای درمانی برای بیماران آرتریتی که به طور وسیع از گلوکوکورتیکوئیدهای سنتتیک استفاده می کنند، مورد استفاده قرار گیرد. این گلوکوکورتیکوئیدها در اصل موجب از دست رفتن بیشتر استخوان می شوند.

علاوه بر از دست دادن استخوان، گلوکوکورتیکوئیدهایی مانند پردنیزون دارای اثرات جانبی دیگری مانند دیابت نیز هستند. در حالی که GILZ به وسیله گلوکوکورتیکوئیدها القا می شود، به طور مستقیم موجب افزایش بیان پروتئینی می شود که به نظر می رسد مانع از دست رفتن استخوان و التهاب می شود و سایر عوارض جانبی را نیز ندارد.

برای این مطالعه بیشتر فوکوس روی فاکتور نکروز توموری الفا(TNFα) بوده است که به تنظیم سلول های ایمنی کمک می کند و بازیگر اصلی در ارتریت است. برای بررسی اثر این پروتئین روی فقدان استخوان، محققین موش هایی را که TNFα را در سراسر بدنشان بیان می کردند با موش هایی که GILZ را در سلول های بنیادی مزانشیمی شان بیان می کردند آمیزش دادند. این سلول های بنیادی تولید استئوبلاست  می کنند که تولید استخوان می کنند.  این سلول ها تولید چربی نیز می کنند. این محققین در مطالعات خود نشان دادند که GILZ  می تواند سلول های بنیادی مزانشیمی را ترغیب به ساخت استخوان بیشتر و چربی کمتر می کند.

این مطالعه نشان می دهد که موش هایی که تنها TNFα را بیان می کنند سریعا به آرتریت مبتلا می شوند و کاهش معنادار تولید استخوان و وزن را خواهیم داشت و آن هایی که GILZ را بیان می کنند به میزان کمتری استخوان از دست می دهند.

پایان مطلب/