تاریخ انتشار: چهارشنبه 26 شهریور 1393
داروی جدیدی برای سرطان

  داروی جدیدی برای سرطان

پروتئینی به نام Ral باعث رشد و متاستاز چندین تومور انسانی مانند پانکراس، پروستات، ریه ، کولون و مثانه می شود. متاسفانه داروهایی دردسترس نیست که بتواند فعالیت این پروتئین را بلوکه کنند. دریک مطالعه جدید از روش تازه ای برای هدف قرار دادن فعالیت این پروئتین استفاده شده است.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان  به نقل از sciencedaily، محققان می گویند روشی که آن ها به کار برده اند شبیه قرار دادن تکه چوب در دهان تمساح برای جلوگیری از گاز گرفتن آن است. در این مطالعه از مدل های کامپیوتری پیشرفته ای استفاده شده است تا ساختمان پروتئین Ral در شکل غیر فعال آن بررسی شود.این  بررسی ها به منظور یافتن تغییراتی در ساختار این پروتئین صورت گرفته است که باعث فعال شدن پروتئین می شوند. مشخص شده است که Ral غیر فعال  دارای فضایی است که در شکل فعال پروتئین وجود ندارد. محققان می گویند این فضا همانند دهان یک تمساح  است که باید با قرار دادن چوبی در آن،  مانع از آسیب رسان بودن پروتئین شد.  محققان برای پیدا کردن مولکولی که بتواند فصای فوق را پر کند از روش های کامپیوتری برای بررسی 500000 ترکیب استفاده نموده اند و 88 مولکول کوچک را یافته اند که می توانستند کاندیدای مناسبی برای اتصال به Ral غیر فعال باشند و از فعال شدن آن جلوگیری نمایند. این مولکول ها بر روی سلول های سرطانی آزمایش شده اند تا مشخص شود کدام یک می تواند فعالیت پروتئین را بیش تر کاهش دهد. در آزمایشات بعدی توانایی مولکول ها در کند کردن رشد سلول های سرطانی در شرایطی مشابه متاستاز مورد ارزیابی قرار گرفته  و مشخص شده است یکی از مولکول ها به نام RBC8 نتایج بهتری در بر داشته است. محققان سپس با ایجاد و به کارگیری مشتقات RBC8 نتایج به دست آمده را با نتایج حاصل از RBC8 مقایسه نموده اند. از میان مشتقات مولکول فوق مولکولی به نام BQU57 موثر تر از بقیه بوده است. این مولکول در موش هایی که به منظور مطالعه سرطان ریه انسانی تولید شده اند نیز مورد آزمایش قرار گرفته است. چند ساعت بعد از به کارگیری BQU57 این مولکول توانسته است وارد بافت تومور شود نتایج بعدی نشان داده اند که BQU57 قادر است رشد این تومورها را کند نماید. آنالیزهای بعدی توقف فعالیت Ral  را توسط BQU57 تایید کرده اند. محققان می گویند این ترکیبات نیاز به بهینه شدن دارند و باید سمیت آن ها در  چندین حیوان آزمایشگاهی مورد بررسی قرارگیرد و نیز باید  روش استفاده از این مولکول ها به عنوان دارو (خوراکی یا تزریقی) بهینه شود. 
پایان مطلب/

 

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه