وضعیت متابولیکی سلول های بنیادی گلیومایی که به گلیوبلاستومای کشنده تبدیل می شوند، در مقایسه با سلول های بنیادی مغزی که تولید می کنند به طور قابل توجهی متفاوت هستند و همین امر موجب می شود که این سلول های بنیادی در مقابل درمان مقاومت نشان داده و بعد از درمان مجددا عود کنند.

ژن های لازم برای رشد و بقای سلول های بنیادی بوسیله زیست موادی که روی آن ها کشت می شوند تحت تاثیر قرار می گیرند.

خبری خوب برای مردان: یک داروی مخصوص فشار خون می تواند وظیفه ای دوگانه داشته باشد و به کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان نیز کمک کند.

طبق مطالعه ای که اخیرا در JAMA Pediatrics به چاپ رسیده است، محققین ارتباط کوچکی را بین بارداری بوسیله لقاح آزمایشگاهی(IVF) و سرطان کودکان(بویژه تومورهای کبدی) نشان داده اند.

محققین دانشگاه Duke دریافته اند که اعضای یک کمپلکس مداخله کننده چند پروتئینی که به خاطر نقشش در تنظیم ژن شناخته شده است، برای تکوین مغز سالم در مگس سرکه نیز حیاتی است. این یافته می تواند به درک بهتر و درمان بیماری های تکوینی عصبی در انسان منجر شود.

محققین توانسته اند با تزریق یک ژن طول عمر و جوان سازی مجدد پتانسیل بازسازی کنندگی سلول های بنیادی آن ها، پیری را در یک موش معکوس کنند. این مطالعه که در دانشگاه برکلی انجام پذیرفته است می تواند منجر به درک مکانیسم های مولکولی پشت پرده پیری شود و راه را برای درمان هدفمند بیماری های مربوط به پیری هموار سازد.

یک ژن ترمیم DNA موسوم به XRCC1 نقش حیاتی را در حفظ ثبات ژنومی بر عهده دارد و در مراحل اولین تکوین اسپرم(اسپرماتوژنز) به میزان بسیار زیادی بیان می شود. امروزه، مکانیسم های دقیق عملکرد XRCC1 به خوبی مشخص نیست.

ژن درمانی یک درمان امیدوار کننده را برای بتا-تالاسمی ارائه می دهد و مطالعه ای جدید نشان داده است که این درمان با مشکلات کمتر و مراجعه بیمارستانی کمتری در مقایسه با پیوند سلول های بنیادی خون ساز آلوژن(HSCT) همراه است.

سلول های بنیادی جنینی(ESCs) توانایی خودنوزایی بالایی دارند و به دلیل ویژگی های پرتوانی شان می توانند تقریبا همه سلول های بدن را تولید کنند. این ویژگی سلول های بنیادی جنینی بوسیله شبکه های تنظیمی متعدد که شامل تنظیم کننده های اپی ژنتیکی نیز می باشد، ایجاد شده و حفظ می شود.

درون عضلات ما سلول های بنیادی وجود دارند که به صورت موتورهای نامرئی منجر به رشد و ترمیم بافت عضلانی می شوند. درک سیگنال هایی که این سلول های بنیادی عضلانی را وادار به عملکرد می کنند می تواند منجر به ایجاد راه های جدیدی برای پیشبرد رشد عضلانی شوند. با این حال، این مکانیسم ها به خوبی شناخته نشده اند.

آیا یک دارو می تواند روزی به خود ترمیمی مغز بعد از سکته کمک کند و حتی مانع آسیب بیشتر به مغز شود؟

پاسخ های ایمنی سلول های T کمک کننده نوع یک(Th1) پیش التهابی فیبروژنز کلیوی را وساطت می کنند.

تیمی از محققین دانشگاه ایالتی فلوریدا از یک مدل توموری ساده برای نشان دادن اهمیت ریز محیط بافت در تشکیل تومور اولیه استفاده کرده اند.

سطح اکسیژن پایین در رحم که می تواند ناشی از سیگار کشیدن و مشکلاتی مانند پره آکلامپسی باشد ممکن است در مراحل بعدی زندگی مشکلاتی را برای باروری فرزند ایجاد کند.

کمک گرفتن از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان طی تاکتیکی به نام ایمنی درمانی به طور قابل توجهی نتایج درمانی بیماران را بهبود بخشیده است. اما مشکلی که در مورد ایمنی درمانی مانند سایر درمان های سرطانی وجود دارد، عود مجدد بیماری است. در بسیاری از موارد تومورها مجددا عود می کنند و پزشکان دلیل این امر را نمی دانند.