در مطالعه ای جدید محققین MIT نشان داده اند که ژن APOE4 به عنوان مشهورترین ژن دخیل در آلزایمر، فرایندهای اساسی سلول های آستروسیت مغز را مختل می کند.

محققین در انستیتو ویستار با همکاری دانشگاه نوتردام یک ترکیب ضد سرطانی را تولید کرده اند که مسیر پاسخ استرس شبکه اندوپلاسمی که در بروز مولتیل میلوما، لوکمیای لنفوبلاستیک مزمن و لنفوما دخیل است را هدف قرار می دهد.

محققین بسیاری به دنبال یافتن منبع سلولی مناسب و استراتژی مناسب برای تولید سلول های قلبی کارآمد و درمان بیماری های قلبی هستند.

محققین دانشگاه لوکزامبورگ در مطالعه ای جدید روی سلول های بنیادی موجود در بافت عضلانی فوکوس کرده اند.

ایمنی درمانی هایی مانند استفاده از داروهای مهار کننده چک پوینت ها، تفاوت زیادی را در درمان سرطان رغم زده اند. اغلب پزشکان و محققین بر این باورند که این داروها به عنوان یک سیستم ایمنی سازشی عمل می کنند که در آن سلول های T و B به تهدیدهای خاص بدن پاسخ می دهند.

این جمله ترامپ مبتنی بر استفاده وی از کوکتیل آنتی بادی که با استفاده از سلول های بنیادی جنینی انسانی تولید شده بود، موجی از اظهار نظرها را در شبکه های اجتماعی بدنبال داشته است، اما پزشکان و محققین این ادعا را رد کرده اند.

دیلیپ توماس و همکارانش در گذشته در دانشگاه گالوی ایرلند نشان داده اند که میکروژل کلاژنی سه بعدی می تواند پاسخ های پاراکرینی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی برای تقویت رگزایی را تعدیل کنند. استفاده از این میکروژل های حامل سلول های بنیادی مزانشیمی موجب ترمیم عروق در مدل موشی ایسکمی بحرانی اندام حرکتی می شود.

در سیلیکوز ریوی، استنشاق میکرو ذره های سیلیس کریستالی منجر به شروع پاسخ های التهابی و تشکیل گروانولوما در پارانشیم ریوی می شود و با اختلال در عملکرد ریوی همراه است.

در حالی که آگاهی ما از آلودگی پلاستیک در سال های اخیر افزایش یافته است ، اما تأثیر پلاستیک های با اندازه نانو در سلامت انسان نسبتاً ناشناخته مانده است.

محققین سوئیسی در EPFL، نمونه کوچکی از روده انسان را روی یک چیپ یا تراشه تولید کرده‌اند که شباهت نزدیکی به نحوه شکل‌گیری و ترکیب سلولی روده کوچک دارد. این تراشه می تواند به پیشرفت پزشکی شخصی‌ و غربالگری های دارویی کمک کند و حتی راه را برای تولید بافت‌ها و اندام‌های جدید در آزمایشگاه‌ها هموار سازد.

مطالعه ای در انستیتو سرطان لودویگ مکانیسمی را کشف کرده است که به موجب آن محیط نامناسب تومور، لنفوسیت های T را تخریب می کند.

سلول های کشنده ذاتی(NK T cells)، ویژگی های ضد توموری بالقوه ای را در مدل های توموری موشی نشان داده اند و هم چنین استفاده از آن ها برای بیماران انسانی مبتلا به سرطان نیز مطلوب بوده است. با این حال تعداد اندک این سلول ها در انسان، کاربرد بالینی آن ها را محدود کرده است.

درمان با Dasatinib و blinatumomab با وقوع بالای پاسخ های مولکولی و افزایش بقای بیماران مبتلا به لوکمیای لنفوبلاستیک حاد(ALL) و مثبت برای کروموزوم فیلادلفیا(Ph) همراه است.

دیابت نوع یک، یک بیماری خود ایمن است که سلول های بتای تولید کننده انسولین را تحت تاثیر قرار می دهد.

سلول های بنیادی عضلات اسکلتی(سلول های اقماری) در بازسازی و حفظ بافت با گذشت زمان مشارکت می کنند. مطالعات افزایش تعداد سلول های اقماری بعد از ورزش را انشان داده اند اما نقش عملکردی آن ها در تمرینات استقامتی کشف نشده است.