سلول درمانی

روش جدید خاموش کردن ژن‌ها‌، بدون آسیب به DNA ، کلسترول را به مدت یک سال در موش کاهش می‌دهد.

دانشمندان برای پیوند جزایر پانکراس به افراد دیابتی به این نتیجه رسیدند که فرآیند کشت سلولی گام به گام ممکن است کمیت و کیفیت درمان‌های سلولی را بهبود بخشد.

محققان از ایجاد یک درمان با سلول‌های بنیادی برای جلوگیری از قطع عضو ناشی از ایسکمی بحرانی اندام خبر دادند.

کارآزمایی بالینی فاز دوم ایمنی و اثربخشی یک محصول مبتنی بر سلول Muse را در بیماران مبتلا به ALS ارزیابی می‌کند.

در یک کارآزمایی بالینی فاز 1/2، lisocabtagene maraleucel به بیماران مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) یا لنفوم لنفوسیتی کوچک (SLL) کمک کرد تا به نرخ پاسخ کامل برسند.

یک مطالعه در اطفال نشان می‌دهد که دارو واکنش‌های خطرناک به غذاهای محرک آلرژی را محدود می‌کند.

محققان با استفاده از مدل‌های ارگانوئید اوتیسم، CRISPR و توالی‌یابی RNA تک سلولی، در تلاش‌اند ژنتیک را به سرنوشت سلول‌های تکوینی متصل کنند.

مسدود کردن یک مسیر سیگنالینگ فعال غیرطبیعی در سلول‌های بنیادی و پیش ساز اسکلتی، منجر به کاهش توده استخوانی در موش‌های میانسال می‌شود.

سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان موجب بهبودی با حداقل عوارض جانبی برای درمان بیماری کرون شدند.

نتایج حاصل از مطالعات اخیر حاکی از تاثیر کرونا بر ایجاد چالش‌های مختلف برای بانک‌های خانوادگی و عمومی خون بندناف دارد.

محققان در این مطالعه ارتباط بین فعالیت ژن‌ها و تعداد و تنوع سلول‌های ایمنی تولید شده را کشف کردند.

نتایج حاصل از مطالعات اخیر حاکی از ارتباط لیزوفسفولیپیدهای پلاسمای بندناف و وزن حین تولد نوزاد دارد.

نتایج حاصل از مطالعات اخیر نشان داد که مواد بیولوژیکی مشتق شده از خون بندناف با تعدیل مسیر Il-17 و نوروپپتید Y منجر به بازسازی آکسونی قوی در قرنیه موش آسیب دیده توسط بنزالکونیوم کلرید می‌شود.

محققان ارتباط مستقیمی بین اندازه گیری سطح پپتید C در بندناف نوزادان مادران دیابتی و خطر هیپوگلیسمی پیدا کردند.

سلول درمانی A2B530 اولین سلول درمانی است که هدف آن کشتن انتخابی سلول‌های تومور و محافظت از سلول‌های سالم در سرطان روده بزرگ است.