به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، سالیانه تقریبا 230000 آمریکایی دچار آسیب های نخاعی حاد می شوند که زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این آسیب ها منجر به دلیل پاسخ های التهابی و مرگ سلولی که در نخاع القا می کنند موجب مختل شدن سیستم عصبی می شوند. اما از آن جایی که سلول های بنیادی قابلیت خودنوزایی دارند و می توانند به انواع سلول ها تمایز یابند، می توانند درمانی امیدوارکننده برای این آسیب ها باشند. ایده آل ترین درمان برای آسیب های نخاعی بادی مرگ سلولی را محدود کند، موجب تحریک رشد سلول های موجود شود و سلول های آسیب دیده را جایگزین کند. در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه فیلادلفیا به ارزیابی یافته های موجود در مورد انواع سلول های بنیادی در این زمینه پرداخته اند:

سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) که اغلب از مغز استخوان استخراج می شوند، می توانند فعال سازی پاسخ های التهابی که منجر به مرگ سلولی می شوند را مهار کنند. ریکاوری عملکردی با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی در آسیب نخاعی بیماران متفاوت بوده است که فاکتورهای مختلفی بستگی دارد.

سلول های بنیادی سیستم عصبی محیطی می توانند فاکتور رشد عصبی را برای کمک به رشد سلول ترشح کنند و به طور موقت به عنوان جایگزین های سلولی عمل کنند. مطالعات محدودی با استفاده از این سلول ها امیدوار کننده بود است که همان تعداد کم هم منجر به بهبود عملکردهای حسی شده اند اما بهبودی در عملکرد حرکتی حاصل نکرده اند.

سلول های بنیادی جنینی، اگرچه بحث برانگیز هستند اما انعطاف پذیری مناسبی دارند و بسیاری از مطالعات جانوری نشان داده است که سلول های بنیادی جنینی پاسخ های التهابی را محدود می کنند و رشد سلولی را افزایش می دهند. مطالعات انسانی اندکی منتشر شده است که نشان دهد سلول های بنیادی جنینی درمانی برای بیماران مبتلا به آسیب های نخاعی هستند.

سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) که از سلول های بالغ پوست مشتق می شوند، جدیدترین سلول های بنیادی هستند که استفاده از آن ها برای درمان آسیب های نخاعی مورد ارزیابی قرار گرفته است اما تا به امروز گزارشی از موفقیت بالینی آن ها ارائه نشده است. مطالعات جانوری اولیه نشان می دهد که این سلول ها مزایایی مشابه سلول های بنیادی جنینی دارند با این تفاوت که با چالش های اخلاقی روبرو نیستند.

پایان مطلب/