به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین در مرکز تحقیقات سرطان هایدلبرگ ارتباط جالبی را بین متابولیسم انرژی و کدهای اپی ژنتیکی یافته اند. این نشان های اپی ژنتیکی روی DNAی سلول های بنیادی سرطانی، فعالیت ژن های آن ها را تعیین کرده و در نتیجه روی بسیاری از عملکردهای سلولی تاثیر گذار هستند. به عقیده این محققین بلوک کردن این آنزیم می تواند رویکردی برای مبارزه با سرطان باشد.

لوکمیای میلوئید حاد، نوعی سرطان خون تهاجمی است که علی رغم درمان های امیدوار کننده اولیه معمولا مجددا عود می کند و این دلیلی ندارد جز وجود سلول های بنیادی سرطانی که مقاوم به درمان هستند. اما پشت پرده این مقاومت به درمان چیست؟ برای بررسی این سوال، محققین آلمانی در هایدلبرگ نمونه هایی را از بیماران گرفته و ترکیب پروتئینی سلول های بنیادی لوکمیایی را با سلول های لوکمیایی معمولی(غیر بنیادی) مقایسه کردند. نتایج حاکی از وجود سطح قابل توجه از آنزیمی به نام BCAT1 در سلول های بنیادی بود. سطح این آنزیم در طی وقوع سرطان بالاتر نیز می رود. آنزیم BCAT1 مسئول تجزیه برخی از پروتئین های خاص در رژیم غذایی است ولی این مطالعه نشان می دهد که این آنزیم در تکوین تومورهای بدخیم نیز نقش دارد. اخیرا مطالعاتی نشان داده اند که تولید بیش از حد BCAT1 منجر به افزایش ویژگی تهاجمی تومورهای مغزی بدخیم  و سرطان سینه می شود.

پیش از این محققین فرایندی را شناسایی کرده بودند که یک مولکول کلیدی متابولیسم انرژی نقش حیاتی را بازی می کند. اما در مورد سلول های بنیادی لوکمیایی،به نظر می رسد که BCAT1 سطح این مولکول کلیدی را کاهش می دهد و منجر به سطخ افزایش یافته نشان های شیمیایی روی DNA می شود. این نشان ها که همان گروه های متیل چسبیده به DNA هستند روشن یا خاموش ماندن بسیاری از ژن ها را تعیین می کنند و در نتیجه روی عملکرد سلولی اثر می گذارند. به عقیده این محققین، آنزیم BCAT1 منجر به افزایش متیلاسیون پیش برنده سرطان روی DNA سلول های بنیادی لوکمیایی می شود و در نتیجه این آنزیم می تواند هدف درمانی مهمی در لوکمیا و برخی سرطان های دیگر مانند سرطان مغز باشد.

پایان مطلب/