به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین دانشگاه های کیوتو و اوزاکای ژاپن نانوفیبرهای کشیده زیست تخریب پذیری را به عنوان داربست برای کشت کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی(hiPSCs) تولید کرده اند. این کاردیومیوسیت ها سازه های شبه بافت قلبی از میوفیبریل های کشیده، چند لایه و سه بعدی (CTLCs) را شکل می دهند که پاسخ دارویی قویی دارند و ممکن است به سهولت برای ترمیم قلب آسیب دیده رت های با انفارکته میوکاردی استفاده شوند.

بیماری های قلبی عروقی مانند انفارکته ها دلیل اصلی مرگ در سراسر دنیا هستند. قلب های شدیدا آسیب دیده نمی توانند خودشان را ریکاوری کنند و پیوندهای قلبی تنها درمان موثر برای افراد مبتلا به این بیماری های قلبی است. با این حال، به علت کمبود عضو، مدت زمانی که افراد باید منتظر دریافت عضو باشند، طولانی است و این امر موجب می شود بسیاری از این افراد در حالی که در لیست انتظار قرار دارند، جان خود را از دست می دهند. مطالعاتی نیز بوده است که از پیوند سلول برای ترمیم قلب های آسیب دیده استفاده کرده است اما این کاردیومیوسیت های استفاده شده به صورت دو بعدی و با ساختار میوفیبریلی تصادفی سازماندهی می شوند که با بافت قلبی طبیعی متفاوت هستند.

محققین دانشگاه اوزاکا ماده PLGA که مورد تایید FDA است را انتخاب کرده و نانوفیبرهای زیست تخریب پذیر همراستایی را برای کشت کاردیومیوسیت های مشتق از hiPSCهای انسانی تهیه کردند که با موفقیت به سازه های شبه بافت قلبی از میوفیبریل های کشیده، چند لایه و سه بعدی و دارای عملکرد را تشکیل دادند. کاردیومیوسیت ها هم به درون نانوفیبرها نفوذ کرده و هم آن را پوشاندند و سازماندهی کشیده و بالایی را ایجاد کردند و مارکرهای قلبی نیز در آن ها افزایش بیان داشت. استفاده از سازه های شبه بافت قلبی از میوفیبریل های کشیده، چند لایه و سه بعدی برای رت های مدل شده برای آسیب قلبی منجر به ریکاوری عملکردی مطلوب آن ها شد. گام بعدی استفاده از این سازه ها برای جانوران بزرگ تر خواهد بود.

پایان مطلب/