به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در گزارش حاصل از مطالعات، محققان بیان داشتند که گزارشات بدست آمده از این مطالعه مکمل مطالعات سایر محققانی است که بر این عقیده بودند مسیر بویایی از طریق آسیب بوسیله ی ویروس ها، سموم شیمیایی و گازها یا عامل حساسیت زا  بهبود می یابد. به نظر می رسد نوع سیستم التهابی با پاسخ سیستم ایمنی در برابر عفونت و آسیب که یک سیستم منفرد است و به ترمیم بافت مربوط می باشد که التیام یافتن طبیعی سیستم بویایی بدون آن نمی تواند صورت گیرد. اما این شرایط دائمی و پایدار نیست بلکه التهاب پیوسته اثرات متضادی دارد و باعث از بین رفتن نورون های بویایی و مانع از تولید مجدد آن شده و در نهایت باعث از بین رفتن بویایی می شود. اغلب بیماران با سینوزیتیت مزمن حس بویایی خود را به مرور از دست داده اند و در مدت طولانی باعث تخریب کامل و دائمی بافت بویایی از طریق التهاب و جایگزینی آن توسط بافت اسکار شده است. درمان بیماران با استروئید های خوراکی باعث سرکوب سیستم ایمنی وهمچنین باعث بازگشت موقت حس بویایی می شود. این موضوع خود حاکی از آن است که بافت بویایی هنوز در بینی موجود است و التهاب مزمن نقش مهمی را در بازگشت عملکرد آن دارد. محققان همچنان در پی چگونگی انجام این پدیده می باشند. در روند سنجش نقش التهاب در آسیب بافت بویایی، محققان از یک ماده ی شیمیایی (متیمازول) در موش استفاده نمودند که مستقیما به بافت بویایی آسیب می زند، پس از یک روز، موش های در معرض متیمازول قرار گرفته را در معرض استروئید نیز قرار دادند. پس از نمونه برداری از بافت بویایی، میزان سلول های بنیادی جدید پایه که رشد و تقسیم شده  در آن ها را محاسبه نمودند. برای بررسی بیان DNA بافت بویایی از مارکر BrdU استفاده نمودند. این موش ها در مقایسه با موش هایی که استروئید دریافت ننموده اند قرارگرفتند، در موش هایی که استروئید دریافت نموده اند تولید سلول های بنیادی برای جایگزینی بافت آسیب دیده 45 درصد کمتر است. این موضوع نشان می دهد که سرکوب التهاب، بازسازی سلول های بنیادی بویایی را کاهش می دهد.

محققان همچنین سطح ژن هایی مانند ژن های مسئول اثرات التهابی در سلول های بنیادی بویایی در موش های دریافت کننده ی استروئید در مقابل موش هایی که استروئید دریافت ننموده اند را بررسی نمودند. در موش هایی که استروئید دریافت نموده اند،  دو ژن TNF-a  و IL-1 را یافتند. همچنین در این موش ها یک پیام دهنده ی التهاب به نام NF-kB را در سلول های بنیادی بویایی یافتند. نه تنها حضور NF-kB در سلول های بنیادی بویایی غیرمنتظره نبود بلکه افزایش بیان آن به همراه التهاب حاکی از ارتباط بین سیستم ایمنی و سیستم بویایی برای شروع بازسازی و درمان است.

 استروئید اثرات دیگری را نیز بر روی بافت، علاوه بر التهاب دارد، محققان تصمیم گرفتند از موش مخصوص پرورش یافته ای استفاده نمایند که مولکول های مربوط به التهاب درآن ها کاهش یافته است. آن ها از موش هایی استفاده نمودند که فاقد گیرنده ی شناسایی کننده ی TNF-a می باشد و از موشی استفاده می نمایند که فاقد ژن NF-kB در سلول های بنیادی بویایی اش می باشد. در هر دو دسته ی موش ها آن ها بافت بویایی را تخریب نمودند و تعداد سلول های بنیادی جدید تقسیم شده را در بافت پس از دو یا سه روزمحاسبه نمودند. محققان در هر دو نوع موش مشاهده نمودند که در این دو دسته کاهش ترمیم سلول ها پنجاه درصد بیشتر از موش های طبیعی فاقد بافت بویایی می باشد.

محققان بیان داشتند تظاهرات دیده شده در سطح مولکولی بیانگر این موضوع می باشد که چگونه سیستم ایمنی می تواند با سلول های بنیادی بویایی برای شروع درمان آسیب پس از صدمه همگام شود. نتیجه ی حاصل از این تحقیقات به درمان افراد دارای عفونت سینوس ها کمک کرده و مانع از استفاده ی بیش از حد آن ها از داروهای استروئیدی می شود. مرکز کنترل بیماری ها و پیشگیری امریکا 29 میلیون نفر را مبتلا به سینوزیتیس مزمن و حدود 2 میلیون نفر را فاقد حس بویایی تخمین زد.

پایان مطلب/