به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سرطان ریه را کشنده ترین نوع سرطان ها می دانند و آمارها نشان می دهد که در سال گذشته حدود 1.6 میلیون نفر به علت ابتلا به این سرطان مرده اند. در بین انواع مختلف سرطان های ریوی، سرطان ریه سلولی غیر کوچک(NSCLC) شایع ترین آن ها هستند. یافته های بدست آمده از آنالیزهای ژنتیکی منجر به ارائه هدف های درمانی شده است که در مورد برخی از سرطان های ریوی موثر بوده اند اما استراتژی امیدوار کننده ای تاکنون برای NSCLC ارائه نشده است و شاید این امر نیازمند مطالعه و درک بیشتر و بهتر مکانیسم های دخیل در ایجاد این نوع سرطان است.

مطالعه صورت گرفته بوسیله محققین دانشگاه برن نشان می دهد که سلول های پری وسکولار یا پیرامون عروقی نقش مهمی را در پیشرفت تومور بازی می کنند و می توان از ایمنی درمانی برای هدف قرار دادن آن ها استفاده کرد. این مطالعه نشان می دهد در مقایسه با سلول های جداسازی شده از بافت ریوی طبیعی، سلول های پیرامون عروقی مشتق از آسیب های NSCLC ناهنجاری های متعددی را نشان می دهد. در این سلول ها اینترلوکین 6 به عنوان یک سیتوکین پیش التهابی و PD-L1 به عنوان یک مهار کننده چک پوینت ایمنی افزایش بیان می یابند و در نتیجه می توانند هدف دارویی مناسبی برای این سرطان باشند. این یافته ها نشان می دهد که سلول های پیرامون عروقی در NSCLC فعالانه پاسخ های ایمنی و التهابی را تعدیل می کنند. در ادامه کشت عروق خونی مشتق از تومورها و عروق خونی سالم نشان داد که عروق خونی دارای سلول های پری وسکولار مشتق از تومورها در مقایسه با عروق خونی طبیعی دارای نشت هستند و این نشان می دهد که پری سیت ها توموری به اندازه کافی ساختارهای عروقی را حمایت نمی کنند و در نتیجه شانس تهاجم سلول های توموری زیادی است. این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد سلول های پری وسکولار نقش مهمی را در پیشبرد ریز محیط التهابی و سرکوب کننده ایمنی بازی می کنند.

پایان مطلب/