به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، برای ایجاد یک استراتژی جدید که نه تنها از عارضه پیوند علیه میزبان(GvHD) جلوگیری کنند و هم این که پذیرش پیوند را تقویت کند، دکتر گوتو و همکارانش در دانشگاه ناگویا ژاپن فاز یک کارآزمایی پیوند خون بند ناف را در ترکیب با تزریق درون مغز استخوانی سلول های بنیادی مزانشیمی طراحی کردند. این سلول های بنیادی مزانشیمی در همان روز پیوند خون بند ناف به درون مغز استخوان پیوند شدند. پروفیلاکسی GvHD شامل تاکرولیموس و متوترکسات بود. از پنج بیماری که پیوند درون مغز استخوانی سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت کردند، هیچ کدام عارضه جانبی مربوط به این سلول ها را نشان ندادند. در همه بیماران نوتروفیل ها، رتیکولوسیت ها و پلاکت ریکاوری شد و میانگین مدت زمان ریکاوری به ترتیب 21، 35 و 38 روز بود که قابل مقایسه با گروهی بود که تنها خون بند ناف را دریافت کردند. عارضه GvHD حاد گرید II-IV تنها در سه فرد از گروه کنترل بروز کرد و در مورد بیمارانی که پیوند درون مغز استخوانی سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت کردند این عارضه مشاهده نشد. یکسال بعد از پیوند، همه بیمارانی که پیوند هم زمان خون بند ناف و سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت کردند زنده ماندند و بیماری در آن ها عود نکرد. این مطالعه نشان دهنده بی خطر بودن پیوند درون مغز استخوانی سلول های بنیادی مزانشیمی و پیوند هم زمان آن ها به همراه خون بند ناف را برای جلوگیری از GvHD(نه مهار پذیرش پیوند) موثر می دانند.

پایان مطلب/