به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، ظرف دو سال گذشته، بیش از 5000 نفر در آمریکا آلوده به ویروس زیکا شناخته شده اند که 1500 نفر آن ها را زنان باردار در بر می گیرند. به دلیل قابلیت عبور این ویروس از جفت، این ویروس می تواند مشکلات و نواقصی را در جنین و نوزاد ایجاد کند.

در مطالعه ای جدید محققین نشان داده اند که چگونه این ویروس از جفت عبور می کند. دکتر لینهارت محققی است که بیش از 20 سال است که روی ویروس dangue کار می کند و زمانی که زیکا شیوع یافت، مشاهده کرد که این دو ویروس که هر دو بوسیله پشه ها حمل می شوند از اعضای خانواده فلاویروس ها هستند. لینهارت دریافته بود که ویروس دانگ از طریق متصل شدن به قندها وارد سلول ها می شود و بر مبنای مشابهت بین این دو ویروس، حدس زد که چنین اتفاقی می تواند در مورد ویروس زیکا نیز صادق باشد.

ویروس زیکا دارای پوششی از نسخه های بسیار پروتئین evelope است که به اهداف خاصی از سطح سلول های میزبان متصل می شود و موجب ورود ویروس برای همانندسازی درون سلول می شود. برای شناسایی هویت اهداف روی سلول های میزبان، لینهارت و تیمش پروتئین envelope را با قندهای گلیکوزآمینوگلیکان  که ویروس های دانگ از آن ها استفاده می کنند، مخلوط کردند. با استفاده از تکنیکی به نام رزونانس سطحی پلاسمون، آن ها مشاهده کردند که اتصال این ویروس ها با قندهایی مانند هپارین شدیدا به برهمکنش های الکتروستاتیک متکی است که در مورد ویروس دانگ نیز مشاهده شد.

در گام بعد محققین قندهای بافت های انسانی مغزی و جفت را استخراج کرده و نحوه اتصال محکم ویروس زیکا به پروتئین envelope را ارزیابی کردند. آن ها دریافتند که یک قند جفتی موسوم به کندروئتین سولفات اتصال محکمی را با ویروس برقرار می کند و به نوعی می تواند مجوز ورود ویروس زیکا به جفت باشد. این در حالی است که برهمکنش بین پروتئین envelope و قندهای مربوط به مغز بالغ ضعیف تر بود.

از آن جایی که ویروس زیکا بیشتر به مغز جنین آسیب می رساند، محققین رده ای از سلول های بنیادی مغز جنینی را تولید کرده اند تا سایر قندهای مغزی که ممکن است هدف ویروس باشند را شناسایی کنند.

با دانستن و شناسایی قندهای دخیل در برهمکنش ویروس زیکا با سلول های جفتی و مغز، محققین درصدد هستند که برهمکنش بین ویروس و این قندها را بلوک کنند و بدین ترتیب مانع از رسیدن آسیب به جنین شوند.

پایان مطلب/