تبدیل اطلاعات سلول های بنیادی به صداها می تواند به ردیابی سلول های سرطانی غیرتهاجمی و ثابت طی check-upهای معمولی کمک کند.

گروه هایی از محققین تصمیم گرفته اند تا با همکاری هم با بیماری اوتوایمن میاستنی گریوز مبارزه کنند. درواقع نادر بودن این بیماری بدین معنی است که نمونه گیری خونی و بافتی برای انجام یک مطالعه کیفی از این افراد مشکل خواهد بود. از طرفی جذب بیماران برای انجام مطالعات بالینی نیز مشکل است.

پنجمین مدرسه تابستانی بین المللی پژوهشگاه رویان با جضور جمع کثیری از دانشجویان آغاز به کار می کند.

جراحان در دانشگاه ساوتهمپتون روش جراحی زانوی جدیدی را ایجاد کرده اند که می تواند از ایجاد آرتریت جلوگیری کند و از طرف دیگر فرصت های شغلی جدیدی را نیز ایجاد نماید.

مطالعه ای جدید با استفاده از مدل موشی نشان داده است که سلول های بنیادی مزانشیمی به جوان سازی مجدد عضلات اسکلتی بعد از تمرینات استقامتی کمک می کنند.

محققین به دنبال طراحی و ایجاد راهی جدید برای استفاده از تکنولوژی پرینت سه بعدی سلول ها به منظور ایجاد نیچی عروقی هستند که بتواند محیط طبیعی و بومی سلول های بنیادی عصبی بالغ را شبیه سازی کند.

محققین جمعیتی از کلیر سل کارسینومای سلول کلیوی(ccRCC) را شناسایی کرده اند که برای مارکرCTR2 مثبت است و دارای ویژگی های شبه سلول های بنیادی هستند و می توانند یک پاسخ رگزایی را در in vivo القا کنند. مطالعات نشان داده است که هدف قرار دادنCTR2 موجب کاهش مقاومت دارویی به سیس پلاتین می شود.

محققین دانشگاه بوستون با استفاده از مدل های تجربی نشان داده اند که آدنوزین می تواند فرایند آدیپوژنز را متوقف کند. آدنوزین متابولیتی است که تحت شرایط استرس یا طی یک پاسخ التهابی در بدن آزاد می شود و آدیپوژنز فرایندی است که طی آن سلول های بنیادی آدیپوز به سلول های چربی بالغ تمایز می یابند.

محققین در مرکز سرطان نیویورک با کمک دانشمندان مدرسه پزشکی پنسیلوانیا برای اولین بار نشان داده اند که چگونه برخی سلول ها در مغز و سیستم عصبی سرطانی می شوند.

یافته ها ی حاصل از مطاعه جدیدی نشان می دهد با حذف سلول هایی که در دهانه رحم قرار دارند، خطر سرطان دهانه رحم را کاهش می یابد. در این مطالعه سلول هایی موسوم به squamocolumnar junction یا SCJ مورد بررسی قرار گرفته اند .

تا مدت ها تصور می شد سرطان یک بیماری ژنتیکی است اما در دهه های اخیر دانشمندان به این باور رسیده اند که تغییرات اپی ژنتیکی که توالی DNA را تغییر نمی دهند اما موجب تغییر در نحوه خوانده شدن آن می شوند نیزنقش مهمی در سرطان دارند.

سلول های بنیادی امیدهای زیادی را برای درمان بافت ها و اندام های آسیب دیده ایجاد کرده اند؛ اما با استفاده از روش های پیوندی رایج میزان بقای سلول های بنیادی بسیار ضعیف است و در واقع میزان کارایی آن ها بسیار پایین می آید.

طبق نتایج مطالعه ای که به تازگی در Nature به چاپ رسیده است دانشمندان انگلیسی دریافته اند که هدف قرار دادن یک مولکول در رگ های خونی می تواند تاثیر درمان سرطان را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

رئیس مرکز تحقیقات سرطانهای دستگاه ادراری و تناسلی، از سرطان پروستات به عنوان شایعترین سرطان مردان نام برد و تاکید کرد: این بیماری با تشخیص زودرس قابل درمان است.

مطالعات اخیر روی پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان و پیوند های عصبی اتولوگ یا زنوژنیک برای ترمیم اعصاب محیطی به طور عمده روی ترمیم نواقص اعصاب محیطی در جوندگان تکیه دارد.