محققین دانشگاه ویرجینیا رویکردی جدید و غیر تهاجمی را برای انتقال ژن های درمانی و احیای عملکرد نورون های دوپامینرژیک در مدل های رتی بیماری پارکینسون(PD) طراحی کرده اند. این رویکرد از ترکیب MRI هدایت شونده با اولتراسوند و نانوذره های نفوذ کننده به مغز(BPN) استفاده کرده است.

ماساژ می تواند رشد مجدد عضلات را بدنبال از دست رفتن عضلات افزایش دهد. محققین نشان داده اند که بعد از ماساژ، عضلات رشد سریع تری دارند زیرا ساخت پروتئین در سلول ها افزایش می یابد و زمانی یک پا ماساژ داده می شود در مقایسه با پایی که ماساژ داده نشده است، رشد سریع تری دارد.

در بسیاری از انواع سرطان های متاستاز کننده، برخلاف شیمی درمانی های موفقیت آمیز، تومورها مجددا پدیدار می شوند.

همکاری بین محققین ژاپنی و آمریکایی منجر به تولید یک سیستم میکرو برای تشکیل موفقیت‌ آمیز دسته جات آکسونی در آزمایشگاه شده است.

محققین مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون و دانشگاه واشنگتن راه جدیدی را برای مهندسی ژنتیک سلول های T ارائه کرده اند که می تواند در مانع از عود مجدد لوکمیا شود.

محققین دانشگاه سانفورد دومین مطالعه بالینی استفاده از سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی بهبود نیابنده را با فوکوس روی زخم های بهبود نیابنده آغاز کرده اند.

محققین پتانسیل استفاده از رویکردهای مبتنی از زیست مواد برای آزاد سازی فاکتورهای محافظت کننده عصبی ترشح شده از سلول های بنیادی مزانشیمی، برای حفاظت در برابر پارکینسون در شرایط آزمایشگاهی نشان داده اند.

واقعیت این است که شرایط انسان تابع تغذیه وی است، بویژه اگر این تغذیه بیشتر از منابع چربی باشد.

کمپانی استرالیایی مزوبلاست که در زمینه طب بازساختی فعالیت می کند، داده های مثبتی را پیرامون فاز 3 مطالعه ای که از سلول های پیش ساز مزانشیمی آلوژن(MPCs) برای درمان مبتلا به نارسایی قلبی استفاده کرده است، منتشر کرده است.

سلول های بنیادی مشتق از بافت عضلانی می توانند جریان خون را در بیماران دیابتی که دچار بیماری شریان محیطی شده اند بهبود ببخشند. فردی که دچار بیماری شریان محیطی(PAD) شده است اغلب نیاز به جراحی پیدا می کند و در صورت اقدام دیرهنگام ناچار به قطع عضو خواهد شد.

محققین دانشگاه ایالتی اوهایو برای اولین بار بانداژهای خاصی را تولید کرده اند که با ایجاد یک میدان مغناطیسی ضعیف بیوفیلم باکتریایی را در محل زخم ها و سوختگی ها تخریب کرده، عفونت را مهار می کند، با مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها مبارزه می کند و منجر به بهبود فرایند ترمیم می شود. این پوشش در تماس با مایعات بدنی به صورت الکتریکی فعال می شود.

محققین در دانشگاه علوم پزشکی بلاروس در فاز 1 یک کارآزمایی به ارزیابی پتانسیل درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی اتولوگ برای درمان صرع مقاوم به درمان در این بیماران پرداخته اند و یک سال بعد از درمان، کاهش قابل توجهی در تشنج های این بیماران مشاهده شد.

تیمی از محققین آمریکایی سعی در ترغیب والدین برای اهدای خون بند ناف فرزاندن شان به بانک های خون بند ناف بعد از تولد کودکشان هستند.

مطالعه جدید در دانشگاه کپنهاگ نشان داده است که می توان به کمک سلول های بنیادی تولید انسولین را در بیمارانی که از دیابت رنج می برند افزایش داد. این کشف حداقل به تولید موثرتر و کم هزینه تر سلول های بتای تولید کننده انسولین از سلول های بنیادی انسانی کمک می کند و راه را برای درمان موثر دیابت هموار می کند.

استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از جفت انسانی(hpMSC) بوسیله محققین کره ای برای درمان آسیب مغزی ناشی از تروما، پتانسیل درمانی قابل توجهی را در یک بازه زمانی حیاتی نشان داده است.