سازمان غذا و داروی آمریکا به تازگی اعلام کرده است که اولین درمان را برای لنفومای سلول های T‌محیطی(PTCL) مورد تایید قرار داده است.

بخش اعظم بافت های بدن ما را مایعات تشکیل می دهند که پیرامون سلول ها حرکت می کنند و برای عملکرد طبیعی بدن ضروری هستند. اما در برخی مواد این مایعات بیش از این که مفید باشند، مضر هستند.

محققین دانشگاه واشنگتن وجود سلول های خاصی را درون ارگانوئیدهای کلیوی شناسایی کرده اند. این سلول ها که آن ها را به عنوان سلول های مغزی و عضلانی شناسایی کرده اند، 10 تا 20 درصد سلول های سازنده ارگانوئید را تشکیل می دهند.

پژوهشی بوسیله محققین واندربیلت نشان می دهد که مهار و حتی معکوس کردن فشار خون بالای شریان ریوی(PAH) امکان پذیر است. فشار خون بالای شریان ریوی یک بیماری نادر و پیشرونده است که بوسیله باریک شدن و بالا رفتن فشار خون بالا در شریان های کوچک ریوی مشخص می شود.

نوزادانی که دارای مادران چاق هستند، میکروبیوم گوارشی شان تغییر می کند و این امر می تواند منجر به التهاب و سایر تغییرات در کودک شود و همین امر خطر چاقی و ابتلا به بیماری های کبدی چرب غیر الکلی در مراحل بعدی زندگی آن ها را افزایش می دهد.

در مطالعه ای که به تازگی انجام شده بود نتایج مثبتی از فازدوم مطالعه ی کارآزمایی بالینی در استفاده از داروی خوراکی DFMO برای جلوگیری از عود کودکان بیماری که در معرض ابتلا به نوروبلاستوما (HRNB) می باشند بدست آمد.

سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) منبع سلولی مناسب است که به راحتی می تواند کشت شده و به انواع بافت های مزودرمی مانند چربی، استخوان، غضروف در پزشکی بازساختی تبدیل شوند و باعث استخوان سازی گردند.

محققان دانشگاه UCLA کشف کردند روندی یکسان در آخرین مرحله ی رشد سلول سرطانی سلول کوچک در سرطان های ریه و پروستات وجود دارد. این روند مولکولی مشترک می تواند منجر به یافتن دارویی شود که نه تنها این نوع از سرطان های پروستات و ریه را درمان می کند بلکه سایر اعضایی که به سرطان های سلول کوچک مبتلا می شوند را نیز درمان می نماید.

به عقیده دانشمندان یکی از پروتئین ها از سلول ها محافظت می نماید و علاوه بر محافظت از سلول های بدن به خواص تهاجمی و متاستازی سلول های سرطانی در سرطان سینه نیز کمک می کند.

آنالیز نمونه های توموری در مردان وزنان حاکی از تفاوتهایی در بیومارکرهای تشخیصی می باشند. بیومارکرها پروتئین هایی می باشند که از ژن های مخصوص سلول های توموری حاصل می شوند که با توجه به آن ها می توان کلیدی برای درمان این بیماری ها یافت.