طب ترمیمی اخبار بین الملل

پیشرفت های صورت گرفته در زمینه سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) احتمال این که iPSCهای خاص بیمار بتوانند سلول های اوتولوگی را برای سلول درمانی ارائه دهند، بدون این که رد ایمنی اتفاق بیافتد، افزایش می دهد. با این حال ایمنی زایی سلول های مشتق از iPSCها خود با چالش های ضد و نقیضی مواجه است.

بیماران مبتلا به استئوآرتریت به زودی به جای استفاده از جایگزین های زانوی در دسترس، از درمان های کم هزینه استفاده خواهند کرد.

اگرچه ایمنی درمانی و طب ترمیمی زمینه های تحقیقاتی امیدوار کننده ای برای درمان های پزشکی در آینده است اما این درمان ها به دلیل مشکلات در تولید سلول های بنیادی با محدودیت هایی مواجه هستند و در نتیجه محققین در سراسر دنیا به دنبال راهی برای ایجاد سلول های بنیادی سوماتیک از آسان ترین روش بوده اند.

مطالعه ای در دانشگاه کلمبیا نشان داده است که مهار خانواده ای از آنزیم ها درون فولیکول های مویی که در حالت استراحت قرار دارند، رشد مو را احیا می کند.

دیابت نوع یک یک بیماری نقص انسولین مزمن است که با تخریب عظیم سلول های بتا پانکراسی شروع می شود. چنین دیابتی در هر سنی ممکن است بوجود بیاید اما اغلب وقوع آن بعد از 40 سالگی اتفاق می افتد. اگرچه تزریق انسولین گاها می تواند مرحمی بر این بیماری باشد اما گاهی تزریق انسولین نمی تواند جواب گو باشد.

محققین سلول های بنیادی پیشرفت های زیادی در طب ترمیمی برای چشم، قلب و مغز داشته اند اما به بخش های آناتومیک خاص مانند غده تیروئید کمتر پرداخته اند و اطلاعات بیولوژیک کمی در مورد چگونگی تکوین این غده در دست است.

سلول های آستروگلیالی بعد از تیمار با کوکتیلی از ریزمولکول های در آزمایشگاهی در دانشگاه Penn State، به نورون هایی با آکسون ها و دندریت های بلند تبدیل شدند.

مطالعه ای ژنتیکی در موش نشان داده است که هدف قرار دادن ژن P2RX7(یک پورینو رسپتور) ممکن است پیشرفت بیماری دیستروفی عضلانی دوشن را مهار کند.

تصور داشتن شکستگی استخوانی یا نیاز به تعویض لگن، که به دلیل آن ها شما نیاز به تشکیل استخوان دارید و متاسفانه این امر به کندی پیش می رود، بسیار ناراحت کننده است، زیرا ممکن است شما به جای استخوان، چربی تولید کنید!!.

کمبود خواب، توانایی سلول های بنیادی خونی و سیستم ایمنی به مهاجرت به جایگاه های مناسب مغز استخوان موش های گیرنده را به اندازه 50 درصد کاهش می دهد. اگرچه این مطالعه روی موش های آزمایشگاهی انجام شده است اما یافته های آن قابل بسط به پیوند سلول های بنیادی انسانی است.

مطالعه ای در دانشگاه کالیفرنیا نشان داده است که سلول های بنیادی عصبی پیوند شده به جایگاه های مغزی آسیب دیدده در موش به طور معناداری اختلالات شناختی و حرکتی ناشی از زوال عقل و اجسامLewy را کاهش می دهد.

مطالعه ای جدید نشان می دهد که سلول های آسیب دیده در کلیه می توانند به کمک ژنی به نام Sox9 وارد یک مد ترمیمی شوند.

شاید ما به اهمیت کلیه های خود به اندازه قلب و مغز آگاه نباشیم، اما این اندام حیاتی موجبات تبادل و فیلتراسیون مواد زاید را برای بدن ما فراهم می آورد.

طب ترمیمی زمینه تحقیقاتی جدیدی است که به جایگزینی سلول ها، بافت ها و اندام های آسیب دیده و از بین رفته کمک می کند. سلول های بنیادی جنینی نیز سلول های پرتوان هستند که قادر به خودنوزایی و تمایز به انواع سلول ها است. این ویژگی های سلول های بنیادی جنینی آن ها را به عنوان منبع امیدوار کننده ای برای سلول درمانی معرفی می کند.

زنانی که بافت تخمدانی آن ها برداشته شده، ذخیره شده و بعدا در زمانی دیگر به آن ها پیوند شده است، شانس مناسبی برای باردار شدن دارند.