به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سالانه بیش از دو میلیون پیوند استخوان که اغلب به دلیل صدمات شدید ناشی از تصادفات، سوانج جنگی و برداشتن تومورهاست، صورت می گیرد. چنین آسیب هایی معمولا بین لبه های دو طرف استخوان شکسته فاصله بزرگی ایجاد می کند که معمولا وصل کردن مجدد آن به هم مشکل است. گرافت این استخوان ها نیازمند قطعاتی از استخوان بیمار یا یک فرد اهدا کننده است. متاسفانه گرافت های استخوانی با معایبی همراه است. یکی از مشکلات موجود این است که همیشه میزان استخوان سالم و کافی برای انجام ترمیم در دسترس نیست. جراحان برای برداشتن قطعات استخوانی معمولا از لگن بر می دارند. این فرایند خود دردی عمیق در پی دارد و گران قیمت است و منجر به بستری شدن طولانی مدت بیماران می شوند و گرافت های اهدایی نیز همیشه قادر به یکپارچه شدن با بافت میزبان و رشد مناسب نیستند و این می تواند منجر به عدم توفیق در پیوند شود. اما محققین سدراس-سینای توانسته اند با موفقیت و با استفاده از تکنیکی خلاقانه که از ترکیب سلول های بنیادی، ژن درمانی و اولتراسوند استفاده می کند، شکستگی های شدید استخوانی را در جانوران آزمایشگاهی درمان کنند.

پایان مطلب/