تمایز استئوژنیک سلولهای بنیادی پالپ دندان تحت تاثیر سه ماده مختلف

تاریخ انتشار: جمعه 08 آبان 1394 | امتیاز: Article Rating

مقدمه:

بازسازی بافتهای پریودنتال هدف اصلی درمان پریودنتال است. سلول های بنیادی پالپ دندان (DPSCs) خصوصیات سلول های مزانشیمی و پتانسیل مهندسی بافت دندان را نشان داده اند.  مشتقات  ماتریکس مینا (EMD)  و فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) نمونه هایی از موادی هستند که به عنوان مولکول های سیگنال دهنده به منظور افزایش بازسازی پریودنتال عمل می کنند.  ثابت شده است که تجمعات تری اکسید معدنی (MTA)  زیست سازگار بوده و به نظر می رسد برخی از خواص استخوان سازی را داشته باشند . هدف از این مطالعه بررسی اثرات  EMD، MTA  و PDGF در تمایز استئوژنیک سلول های بنیادی پالپ دندان بود. 

مواد و روش ها:

سلول های بنیادی پالپ دندان انسان در محیط کشت حاوی EMD، MTA  و یا PDGF کشت داده شدند. گروه های کنترل نیز ایجاد شد. بررسی استخوانسازی  صورت گرفته با آنالیز کامپیوتری چاهک های رنگ گرفته با آلکالین فسفاتاز (ALP)  و آنالیز اسپکتروفتومتری ندول معدنی رنگ شده با  آلیزارین قرمز انجام شد.

نتایج:

مشتقات  ماتریکس مینا به طور قابل توجهی در مقایسه با تمام گروه های دیگر (P <0.05) مقدار بیان ALP و معدنی سازی را افزایش داد. در همین حال، MTA نتایج متغیری را با افزایش اندکی در پارامترهای خاص تمایزی نشان داد و PDGF هیچ افزایش قابل توجهی را در تمایز نشان نداد.

نتیجه گیری:

مشتقات  ماتریکس مینا توانایی استخوان سازی بسیار قوی را در مقایسه با PDGF و MTA  نشان داد و نتایج حاضر تاییدی برای استفاده از آن در بازسازی پریودنتال ارائه می کند.

 

BMC Oral Health. 2015 Oct 28;15(1):132. doi: 10.1186/s12903-015-0113-8.

Osteogenic differentiation of dental pulp stem cells under the influence of three different materials.

Ajlan SA1Ashri NY2Aldahmash AM3,4Alnbaheen MS5.

 

Abstract

BACKGROUND:

Regeneration of periodontal tissues is a major goal of periodontal therapy. Dental pulp stem cells (DPSCs) show mesenchymal cell properties with the potential for dental tissue engineering. Enamel matrix derivative (EMD) and platelet-derived growth factor (PDGF) are examples of materials that act as signaling molecules to enhance periodontal regeneration. Mineral trioxide aggregate (MTA) has been proven to be biocompatible and appears to have some osteoconductive properties. The objective of this study was to evaluate the effects of EMD, MTA, and PDGF on DPSC osteogenic differentiation.

METHODS:

Human DPSCs were cultured in medium containing EMD, MTA, or PDGF. Control groups were also established. Evaluation of the achieved osteogenesis was carried out by computer analysis of alkaline phosphatase (ALP)-stained chambers, and spectrophotometric analysis of alizarin red S-stained mineralized nodules.

RESULTS:

EMD significantly increased the amounts of ALP expression and mineralization compared with all other groups (P < 0.05). Meanwhile, MTA gave variable results with slight increases in certain differentiation parameters, and PDGF showed no significant increase in the achieved differentiation.

CONCLUSIONS:

EMD showed a very strong osteogenic ability compared with PDGF and MTA, and the present results provide support for its use in periodontal regeneration.

PMID: 26510991
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان