تعدیل ایمنی سلولهای استرومایی مزانشیمی تمایزیافته به اندوتلیال : تاثیر بر روی سلول های NK و T
تاریخ انتشار: جمعه 08 آبان 1394
| امتیاز:
سلولهای استرومایی مزانشیمی ژله وارتون ((WJ-MSC کاندیدهای مناسبی برای مهندسی بافت هستند، از آنجاییکه فعالیت تعدیل ایمنی آنها اجازه می دهد تا آنها از شناسایی توسط سیستم ایمنی فرار کرده و عملکرد چندین سلول ایمنی بدن را سرکوب کنند. با این حال، تا به امروز مطالعات کمی به اثر تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی براین تعدیل ایمنی پرداخته اند. برای پرداختن به این سوال، ما به دنبال تعیین تاثیر تمایز به سمت سلول های اندوتلیال WJ-MSC برتنظیم ایمنی آنها بودیم. به دنبال تمایز، سلولهای شبه اندوتلیال (ELCs) برای CD31 ، کادهرین VE-و VEGF-R2 مثبت بوده و قادر به جذب لیپوپروتئین های استیله با چگالی کم بودند. با این حال، بیان HLA-DR و CD86 که به دادن ویژگی ایمنی به سلول های بنیادی مزانشیمی کمک می کند، هنوز هم بعد از تمایز ضعیف بود. ما سپس سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز یافته و تمایزنیافته را با سلول های ایمنی تحت هر دو شرایط تماس مستقیم و غیر مستقیم هم کشتی دادیم. تکثیر و فنوتیپ سلول های ایمنی مورد بررسی قرار گرفت و واسطه های ترشح شده توسط هر دو ELCs و WJ-MSC ها تعیین شد. بیان IL- 6، IL-1β، PGE2 و به ویژه IDO در ELCs به دنبال تحریک توسط سلول های NK و T افزایش یافت که نشان دهنده احتمال دخالت این عوامل در مهار عوامل غیرخودی است. ELCs هم کشتی یافته با سلول های T قادر به تولید سلول های CD25 + T بودند که نشان داده شد از زیر مجموعه CD4 + CD25 + FOXP3 + تنظیمی هستند. تماس مستقیم بین سلول های NK و ELCs یا WJ-MSC ها سطح گیرنده NKG2D فعال کننده NK را کاهش داد. علاوه بر این، هم کشتی مستقیم با ELCs کسب CD73 را در سلول های NKتحریک کرد، مکانیسمی که ممکن است ترشح آدنوزین توسط سلول ها را القا کرده و منجر به یک عملکرد سرکوب کننده سیستم ایمنی شود. روی هم رفته، نتایج ما نشان می دهد که ELCs به دست آمده از تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون تا حد زیادی سرکوب کننده سیستم ایمنی باقی می مانند.
Immunol Cell Biol. 2015 Oct 29. doi: 10.1038/icb.2015.94. [Epub ahead of print]
Immunomodulation of endothelial differentiated mesenchymal stromal cells: impact on T and NK cells.
El Reine O1,2, Yu X1,2,3, Gabriel D1,2, Huguette L2,4, Monique G1,2, Patrick M1,2, Jean-François S1,2,3, Émilie V1,2, Véronique D1,2,3.
Abstract
Wharton's jelly mesenchymal stromal cells (WJ-MSCs) are promising candidates for tissue engineering, as their immunomodulatory activity allows them to escape immune recognition and to suppress several immune cell functions. To date, however, few studies have investigated the effect of differentiation of the MSCs on this immunomodulation. To address this question, we sought to determine the impact of differentiation towards endothelial cells on immunoregulation by WJ-MSCs. Following differentiation, the endothelial-like cells (ELCs) were positive for CD31, VE-cadherin and VEGF-R2, and able to take up acetylated low density lipoproteins. However, expression of HLA-DR and CD86 which contribute to MSCs immunoprivilege, was still weak after differentiation. We then co-cultured un- and differentiated MSCs with immune cells, under conditions of both direct and indirect contact. The proliferation and phenotype of the immune cells were analyzed and the mediators secreted by both ELCs and WJ-MSCs quantified. IL-6, IL-1β, PGE2 and particularly IDO expression were upregulated in ELCs upon stimulation by T and NK cells, suggesting the possible involvement of these factors in allosuppression. ELCs co-cultured with T cells were able to generate CD25+ T cells, which were shown to be of the CD4+CD25+FoxP3+ regulatory subset. Direct contact between NK cells and ELCs or WJ-MSCs decreased the level of NK activating receptor NKG2D. Moreover, direct co-culturing with ELCs stimulates CD73 acquisition on NK cells, a mechanism which may induce adenosine secretion by the cells and lead to an immunosuppressive function. Taken together, our results show that ELCs obtained following differentiation of WJ-MSCs remain largely immunosuppressive
PMID: 26510892