تیمار عفونت CMV بعد از پیوند سلول های بنیادی خون ساز آلوژن

تاریخ انتشار: جمعه 27 فروردین 1395 | امتیاز: Article Rating

برخلاف کاهش قابل توجه در دهه های اخیر، بیماری سیتومگالوویروس(CMV) در گیرندگان پیوند سلول های بنیادی خون ساز آلوژن(HSCT) یک مشکل هراس آور باقی مانده است و هنوز با مرگ و میر قابل توجهی همراه است. امروز اولین خط درمانی عفونت و فعال سازی مجدد سیتومگالوویروس هنوز بر مبنای ترکیبات ضد ویروسی Ganciclovir(GCV)، فوسکارنت(FOS) و سیدوفوویر(CDF) با عوارض جانبی زیادی که دارند استوار است. ماریباویر، لتر موویر و برینسیدوویر سه داروی ضد سیتومگالوویروسی امیدوارکننده هستند که ویژگی های سرکوب کنندگی میلوئیدی و اثرات سمی کلیوی در بررسی های به عمل آمده در فاز دو و سه مطالعات نشان نداده اند. سلول T درمانی سازشی(ATCT) در عفونت سیتومگالوویروس دارای منطقی قوی است که بوسیله مطالعات مفهومی به اثبات رسیده است. سهولت استفاده از این روش در حال حاضر تحت بررسی بوسیله مطالعات بالینی است. سلول T درمانی سازشی از شخص ثالث و اهداکننده گان بومی می تواند نیازهای گیرندگان پیوند سلول های بنیادی خون ساز آلوژن را از اهداکنندگان سرونگاتیو و گرافت های خون بند ناف مرتفع سازد. در بیماران انتخاب شده مانند گیرندگان گرافت های فاقد سلول T، ATCT، مبتنی بر کینتیک بازسازی سلول های T میزبان خاص سیتومگالوویروسی،  می تواند در درمان پروفایلتیک یا پیشگیرانه CMV موثر باشد. ایمنی درمانی واکسناسیونی وظیفه مشکلی در کاهش وقوع عفونت یا فعال سازی مجدد سیتومگالوویروس در بیماران پیوند شده با سلول های بنیادی خون سازی است که سیستم ایمنی شان مختل شده است. مقاهیم جدیدتر روی زیست شناسی سیتومگالوویروس ها ممکن است مفاهیمی را برای بر طرف کردن مشکلات پیوند ارائه دهد.

Expert Rev Hematol. 2016 Apr 4. [Epub ahead of print]

Treatment of CMV Infection after Allogeneic Hematopoietic Stem Cell Transplantation.

Maffini E1,2, Giaccone L1,2, Festuccia M1,2, Brunello L1,2, Busca A1, Bruno B1,2.

Abstract

Despite a remarkable reduction in the past decades, cytomegalovirus (CMV) disease in allogeneic hematopoietic stem cell transplant (HSCT) recipients remains a feared complication, still associated with significant morbidity and mortality. Today first line treatment of CMV infection/reactivation is still based on dated antiviral compounds Ganciclovir (GCV), Foscarnet (FOS) and Cidofovir (CDF) with their burdensome weight of side effects. Maribavir (MBV), Letermovir (LMV) and Brincidofovir (BDF) are three new promising anti-CMV drugs without myelosuppressive properties or renal toxic effects that are under investigation in randomized phase II and III trials. Adoptive T-cell therapy (ATCT) in CMV infection possesses a strong rationale, demonstrated by several proof of concept studies; its feasibility is currently under investigation by clinical trials. ATCT from third-party and naïve donors could meet the needs of HSCT recipients of seronegative donors and cord blood grafts. In selected patients such as recipients of T-cell depleted grafts, ATCT, based on CMV-specific host T-cells reconstitution kinetics, would be of value in the prophylactic and/or preemptive CMV treatment. Vaccine-immunotherapy has the difficult task to reduce the incidence of CMV reactivation/infection in highly immunocompromised HSCT patients. Newer notions on CMV biology may represent the base to flush out the Troll of transplantation.

PMID: 27043241
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان