اثرات غلظت های مختلف پلاسمای غنی از پلاکت و پلاسمای کم پلاکت روی زنده مانی و تمایز سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی اتولوگ

تاریخ انتشار: جمعه 25 فروردین 1396 | امتیاز: Article Rating

پیشینه:

گرافت های چربی اتولوگ و سلول های بنیادی مشتق از چربی(ASCs) می توانند برای درمان نواقص بافت های نرم استفاده شوند. با این حال، نتایج همیشگی نیستند و گاهی اوقات موجب تحلیل رفتن و نکروز بافت می شوند. این ممکن است به دلیل رگزایی نامناسب باشد. پلاسمای غنی از پلاکت(PRP) منبعی از پلاکت های اتولوگ تغلیظ شده است. فاکتورهای رشد و سیتوکین هایی که بوسیله پلاکت ها آزاد می شوند می توانند رگزایی را تسهیل کنند. استفاده همزمان از PRP ممکن است پتانسیل بازسازی گرافت های چربی را بهبود ببخشد. نسبت بهینه این مواد هنوز نشان داده نشده است. یک محصول فرعی تهیه PRP، پلاسمای کم پلاکت یا ضعیف از پلاکت(PPP) است.

هدف:

در این مطالعه ما اثر غلظت های مختلف PRP را روی حیات و تمایز سلول های بنیادی مشتق از چربی بررسی کردیم.

روش ها:

همه خون را بوسیله سانتریفیوژ Arthrex Angel فرآوری کردیم و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی را نیز از همان اهدا کننده جداسازی کردیم. ما اثرات غلظت های مختلف PRP و PPP را روی حیات با استفاده از سنجش resazurin و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی را با استفاده از رنگ آمیزی Oil Red تست کردیم.

نتایج:

هم زیستایی سلولی و هم تمایز چربی در غلظت های 10 به 20 درصد PRP افزایش پیدا کرد و این در حالی بود که در غلظت های 30 درصد PRP، زیستایی و تمایز سلولی کاهش یافت.

بحث:

هم PRP و هم PPP می توانند بدون استفاده از مواد مشتق از جانوران(xenogenetic) در کشت سلول، برای تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی استفاده شوند. غلظت های بالای 20 درصد PRP اثرات مهاری دارد.

Clin Hemorheol Microcirc. 2017 Feb 28. doi: 10.3233/CH-160203. [Epub ahead of print]

Effects of different concentrations of Platelet-rich Plasma and Platelet-Poor Plasma on vitality and differentiation of autologous Adipose tissue-derived stem cells.

Felthaus O, Prantl L, Skaff-Schwarze M, Klein S, Anker A, Ranieri M, Kühlmann B.

Abstract

BACKGROUND:

Autologous fat grafts and adipose-derived stem cells (ASCs) can be used to treat soft tissue defects. However, the results are inconsistent and sometimes comprise tissue resorption and necrosis. This might be due to insufficient vascularization. Platelet-rich plasma (PRP) is a source of concentrated autologous platelets. The growth factors and cytokines released by platelets can facilitate angiogenesis. The simultaneous use of PRP might improve the regeneration potential of fat grafts. The optimal ratio has yet to be elucidated. A byproduct of PRP preparation is platelet-poor plasma (PPP).

OBJECTIVE:

In this study we investigated the influence of different concentrations of PRP on the vitality and differentiation of ASCs.

METHODS:

We processed whole blood with the Arthrex Angel centrifuge and isolated ASCs from the same donor. We tested the effects of different PRP and PPP concentrations on the vitality using resazurin assays and the differentiation of ASCs using oil-red staining.

RESULTS:

Both cell vitality and adipogenic differentiation increase to a concentration of 10% to 20% PRP. With a PRP concentration of 30% cell vitality and differentiation decrease.

CONCLUSIONS:

Both PRP and PPP can be used to expand ASCs without xenogeneic additives in cell culture. A PRP concentration above 20% has inhibitory effects.

PMID: 28269759
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان