تمایز استخوان زایی سلول های بنیادی مزانشیمی کشت شده روی داربست PLLA پوشیده شده با ژله وارتون

تاریخ انتشار: دوشنبه 24 مهر 1396 | امتیاز: Article Rating

داربست نانوفیبری الکتروریسی شده پلی-ال- لاکتید(PLLA) یکی از متداول ترین داربست های پلیمری سنتتیک برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان است. با این حال، PLLA طبیعت آب گریزی دارند و بنابراین نمی تواند چسبندگی سلولی مناسب و تشکیل بافت را حفظ کند و علاوه براین به دلیل ویژگی های سطحی نامناسب و فقدان سطحی که بتواند اولین فرایندهای سلولی مشارکت کند، نمی تواند محیط القا کننده استخوانی را ارائه کند. برای تعدیل این کمبود، رویکردهای مختلفی استفاده شده است که در بین آن ها شایع ترین روش پوشاندن سطح نانوفیبرهای الکتروریسی شده با مواد طبیعی بوده است. در این کار ژله وارتون که بافتی است که پیرامون عروق بند ناف را می پوشاند و غنی از مقادیر زیاد ماتریکس خارج سلولی مانند کلاژن، اسید هیالورونیک وچندین گلیکوزآمینوگلیکان سولفاته(GAGs) است برای پوشاندن سطج داربست نانوفیبری الکتروریسی شده PLLA استفاده شد. مورفولوژی سطحی داربست نانوفیبری از طریق میکروسکوپ الکترونی نگاره ارزیابی شد و پتانسیل تمایز استخوان زایی آزمایشگاهی بوسیله تست MTT و تست مارکرهای استخوان زایی معمولی مانند فعالیت آلکالین فسفاتازی(ALP) و تست رسوبات کلسیمی تعیین شد. پوشاندن با ژله وارتون نمی تواند موفولوژی سطحی و قطر نانوفیبرها را تغییر دهد. با این حال، داربست WJ-PLLA تکثیر بالاتری از سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی را در مقایسه با ظروف کشت معمولی(TCP) و داربست های PLLA به تنهایی نشان داد، علاوه براین، داربست WJ-PLLA فعالیت آلکالین فسفاتازی و معدنی شدن کلسیمی قابل توجهی را در مقایسه با TCP و داربست های نانوفیبری PLLA نشان داد.

EXCLI J. 2017 May 23;16:785-794. doi: 10.17179/excli2016-741. eCollection 2017.

Osteogenic differentiation of mesenchymal stem cells cultured on PLLA scaffold coated with Wharton's Jelly.

Ahmadi M1, Seyedjafari E2, Zargar SJ1, Birhanu G3,4, Zandi-Karimi A2, Beiki B2, Tuzlakoglu K5.

Abstract

Poly-L-lactic acid (PLLA) electrospun nanofiber scaffold is one of the most commonly used synthetic polymer scaffolds for bone tissue engineering application. However, PLLA is hydrophobic in nature, hence does not maintain proper cell adhesion and tissue formation, moreover, it cannot provide the osteo-inductive environment due to inappropriate surface characteristic and the lack of surface motives participating in the first cellular events. To modify these shortcomings different approaches have been used, among those the most commonly used one is coating of the surface of the electrospun nanofiber with natural materials. In this work Wharton's jelly (WJ), a tissue which surrounds the umbilical cord vessels, reaches in high amounts of extracellular matrix (ECM) components mainly; collagen, hyaluronic acid and several sulphated glycosaminoglycans (GAGs) were used to cover the surface of electrospun PLLA nanofiber scaffolds. The surface morphology of the nanofiber scaffold was evaluated via scanning electron microscope, and the in vitro osteogenic differentiation potential was determined by MTT assay and common osteogenic marker tests such as alkaline phosphatase (ALP) activity and calcium deposition tests. Coating of WJ could not change the surface morphology and diameter of the nanofibers. However, WJ-PLLA scaffolds showed higher proliferation of human mesenchymal stem cells (MSC) than tissue culture plate (TCP) and pristine PLLA scaffolds, moreover, WJ-PPLA scaffold demonstrated significant alkaline phosphatase activity and calcium mineralization than either TCP or PLLA nanofiber scaffolds.

PMID: 28827995
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان