پتانسیل نوظهور اگزوزوم ها در پزشکی بازساختی برای استئوآرتریت مفصل گیجگاهی آرواره ای

تاریخ انتشار: پنجشنبه 28 فروردین 1399 | امتیاز: Article Rating

اگزوزوم ها وزیکول های با اندازه نانو(30 تا 140 نانومتر)  با منشا اندوسیتوزی هستند که نقش های مهمی را در پزشکی بازساختی بازی می کنند. آن ها طی داخلی شدن اندوسیتوزی ایجاد می شوند و در مایع زیستی مانند خون و سینوویوم تثبیت می شوند. استئوآرتریت مفصل گیجگاهی آرواره ای(TMJ OA) یک بیماری مخرب است که علاوه بر درد مزمن بوسیله تجزیه غضروفی پیشرونده، بازآرایی استخوان کندیلار و سینوویت مشخص می شود. با این حال، درمان های بالینی متداول اثرات تعدیل کننده علایم و ساختار را به احیای غضروف آسیب دیده و سایر بافت های مفصل گیجگاهی آرواره ای محدود کرده است. این بدلیل ظرفیت خود بهبود یابندگی غضروف کندیلار است. اخیرا، اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی به عنوان یک رویکرد درمان جایگزین برای ترمیم و بازسازی بافت ها مورد مطالعه قرار گرفته اند. مشخص شده است که تنظیم تروفیک سلول های بنیادی مزانشیمی دارای اثرات ضد التهابی و تعدیل کنندگی ایمنی تحت شرایط پاتولوژیک هستند و تحقیق روی اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی به سرعت در حال افزایش است. اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی اثرات درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی را تقلید می کنند آن ها فعالیت سلول های افکتور ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهند و دارای پتانسیل تمایزی چند رده ای شامل تمایز غضروفی و استخوانی هستند. علاوه بر این، اگزوزوم ها قادر به بازسازی بخش های غضروفی و استخوانی بافت های آسیب دیده هستند و می توانند عملکرد نامنساب و درد ناشی از استئوآرتریت مفصل گیجگاهی آرواره ای را درمان کنند. در این مطالعه مروری، ما به منحصربفرد بودن مفصل گیجگاهی آرواره ای، پاتوژنز استئوآرتریت مفصل گیجگاهی آرواره ای و نقش بالقوه اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی را برای بازسازی غضروف و استخوان مفصل گیجگاهی آرواره ای بررسی می کنیم.

Int J Mol Sci. 2020 Feb 24;21(4). pii: E1541. doi: 10.3390/ijms21041541.

Emerging Potential of Exosomes in Regenerative Medicine for Temporomandibular Joint Osteoarthritis.

Lee YH1Park HK2Auh QS1Nah H3Lee JS3Moon HJ4Heo DN4Kim IS5Kwon IK4.

Abstract

Exosomes are nanosized vesicles (30-140 nm) of endocytic origin that play important roles in regenerative medicine. They are derived from cell membranes during endocytic internalization and stabilize in biological fluids such as blood and synovia. Temporomandibular joint osteoarthritis (TMJ OA) is a degenerative disease, which, in addition to chronic pain, is characterized by progressive cartilage breakdown, condylar bone remodeling, and synovitis. However, traditional clinical treatments have limited symptom- and structure-modifying effects to restore damaged cartilage and other TMJ tissues. This is due to the limited self-healing capacity of condylar cartilage. Recently, stem-cell-derived exosomes have been studied as an alternative therapeutic approach to tissue repair and regeneration. It is known that trophic regulation of mesenchymal stem cells (MSCs) has anti-inflammatory and immunomodulatory effects under pathological conditions, and research on MSC-derived exosomes is rapidly accumulating. MSC-derived exosomes mimic the major therapeutic effects of MSCs. They affect the activity of immune effector cells and possess multilineage differentiation potential, including chondrogenic and osteogenic differentiation. Furthermore, exosomes are capable of regenerating cartilage or osseous compartments and restoring injured tissues and can treat dysfunction and pain caused by TMJ OA. In this review, we looked at the uniqueness of TMJ, the pathogenesis of TMJ OA, and the potential role of MSC-derived exosomes for TMJ cartilage and bone regeneration.

PMID: 32102392
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان