درمان های محافظت کننده عصبی مبتنی بر سلول یا دارو برای سکته ایسکمی

تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 18 مهر 1396 | امتیاز: Article Rating

سکته ایسکمی یکی از شایع ترین دلایل مرگ و ناتوانی در سراسر دنیا محسوب می شود. سکته آبشاری از وقایع را شروع می کند که منجر به آسیب عصبی سریع و مرگ می شود. عوامل محافظت کننده عصبی که در آزمایش های پیش درمانگاهی امیدوار کننده نشان داده اند قابل کاربرد در بالین نبوده اند. حتی بعد از چندین دهه تحقیق، tPA تنها داروی مورد تایید FDA برای درمان سکته محسوب می شود. با این حال،tPA زمانی موثر خواهد بود که سه تا 4.5 ساعت بعد از شروع سکته استفاده شود و طیف وسیعی از بیماران سکته ای tPA را دریافت نمی کنند. بنابراین، نیاز رو به افزایشی به درمان های جدید برای سکته ایسکمیک است. از آن جایی که سکته آسیب سلولی سریع و مرگ را القا می کند، استراتژی های محافظت کننده عصبی که با هدف نجات دادن و جایگزین کردن بافت مغزی آسیب دیده استفاده می شوند به دلیل چارچوب های زمانی درمان با چالش مواجه هستند. برای فائق آمدن بر موانع موجود بر سر راه درمان های محافظت کننده عصبی، فوکوس فزاینده ای روی درمان های احیا کننده عصبی برای سکته است. در این مطالعه مروری، ما یک بروز رسانی را روی درمان های احیا کننده برای سکته با استفاده از سلول درمانی مانند سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان(BMSCs)، سلول های خون بند ناف انسانی(HUCBCS) و رویکردهای دارویی شامل مینوسیکلین و کاندسارتان داریم که در مطالعات بالینی استفاده شده اند. این مطالعه درک فعالی از مکانیسم های درمان های احیا کننده عصبی را بحث می کند و مطالعات بالینی در حال انجام را خلاصه سازی می کنند.

Neuropharmacology. 2017 Sep 1. pii: S0028-3908(17)30399-4. doi: 10.1016/j.neuropharm.2017.08.036. [Epub ahead of print]

Cell-based and pharmacological neurorestorative therapies for ischemic stroke.

Venkat P1, Shen Y2, Chopp M3, Chen J4.

Abstract

Ischemic stroke remains one of most common causes of death and disability worldwide. Stroke triggers a cascade of events leading to rapid neuronal damage and death. Neuroprotective agents that showed promise in preclinical experiments have failed to translate to the clinic. Even after decades of research, tPA remains the only FDA approved drug for stroke treatment. However, tPA is effective when administered 3-4.5 h after stroke onset and the vast majority of stroke patients do not receive tPA therapy. Therefore, there is a pressing need for novel therapies for ischemic stroke. Since stroke induces rapid cell damage and death, neuroprotective strategies that aim to salvage or replace injured brain tissue are challenged by treatment time frames. To overcome the barriers of neuroprotective therapies, there is an increasing focus on neurorestorative therapies for stroke. In this review article, we provide an update on neurorestorative treatments for stroke using cell therapy such as bone marrow derived mesenchymal stromal cells (BMSCs), human umbilical cord blood cells (HUCBCs) and select pharmacological approaches including Minocycline and Candesartan that have been employed in clinical trials. This review article discusses the present understanding of mechanisms of neurorestorative therapies and summarizes ongoing clinical trials.

PMID: 28867364
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان