پیوند سلول های بنیادی خون ساز آلوژن برای دیسکراتوز مادرزادی

تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 23 شهریور 1395 | امتیاز: Article Rating

هدف از مرور:

دیسکراتوز مادرزادی یک سندرم نارسایی مغز استخوان وراثتی است که به دلیل نقص در حفظ تلومرها ایجاد می شود. پیوند سلول های بنیادی خون ساز(HSCT) تنها درمان موثر برای نارسایی مغز استخوان ناشی از دیسکراتوز مادرزادی است. مطالعه مروری حاضر تاریخچه موجود را با توجه به تشخیص و درمان بیماران مبتلا به دیسکراتوز مادرزادی که پیوند سلول های بنیادی خون ساز را دریافت کرده بودند خلاصه می کند و پیشرفت های اخیر در مدیریت دیسکراتوز مادرزادی را بحث می کند.

یافته های اخیر:

مطالعه مروری سیستمیک اخیر روی تاریخچه نتایج طولانی مدت ضعیفی را نشان داد به نحوی که نرخ بقای ده ساله تنها در مورد 23 درصد از 109 بیمار مبتلا به دیسکراتوز مادرزادی که پیوند سلول های بنیادی خون ساز انسانی را دریافت کرده بودند اتفاق افتاد. آنالیزهای چند متغیره نشان داد که سن بالای 20 سال در زمان پیوند سلول های بنیادی خون ساز، انجام پیوند قبل از 2000 و منابع اهدایی جایگزین مارکرهای تشخیصی ضعیفی بوده اند. پیوند سلول های بنیادی خون ساز انسانی برای دیسکراتوز مادرزادی بوسیله کاهش مشخص در بقای طولانی مدت به دلیل مرگ های دیر ناشی از اختلالات ریوی مشخص می شود. با این حال، یک مطالعه آینده نگر با استفاده دانازول نتایج امیدوار کننده ای را در بدست آوردن طول تلومر و پاسخ های خونی نشان داد.

خلاصه:

مطالعه آینده نگر اخیر ممکن است توصیه هایی که پیوند سلول های بنیادی خون ساز برای بیماران مبتلا به دیسکراتوز مادرزادی موثر نیست را توصیه کند؛ در عوض، آن ها باید آندروژن ها(بویژه دانازول) را به عنوان اولین گام درمانی دریافت کنند. گزینه دیگر ممکن است استفاده روتین آندروژن ها بعد از پیوند سلول های بنیادی خون ساز برای پیشگیری از فیبروز کبدی باشد.

Curr Opin Hematol. 2016 Sep 6. [Epub ahead of print]

Allogeneic hematopoietic stem cell transplantation for dyskeratosis congenita.

Elmahadi S1, Muramatsu H, Kojima S.

Abstract

PURPOSE OF REVIEW:

Dyskeratosis congenita is an inherited bone marrow failure syndrome caused by defects in telomere maintenance. Hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) is the only curative treatment for bone marrow failure because of dyskeratosis congenita. The present review summarizes the literature with respect to the diagnosis and treatment of patients with dyskeratosis congenita who received HSCT, and discusses the recent progress in the management of dyskeratosis congenita.

RECENT FINDINGS:

The recent systematic review of the literature showed poor long-term outcome, with 10-year survival estimates of only 23% in 109 patients with dyskeratosis congenita who received HSCT. Multivariate analysis identified age greater than 20 years at HSCT, HSCT before 2000, and alternative donor source to be poor prognostic markers. HSCT for dyskeratosis congenita is characterized by a marked decline in long-term survival because of late deaths from pulmonary complications. However, a prospective study using danazol showed promising results in gain in telomere length and hematologic responses.

SUMMARY:

A recent prospective study may support the recommendation that HSCT is not indicated for patients with dyskeratosis congenita; instead, they should receive androgen, particularly danazol, as a first-line therapy. Another option may be routine use of androgen after HSCT for the prophylaxis of pulmonary fibrosis.

PMID: 27607446
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان