وزیکول های خارج سلولی بعد از پیوند سلول های خون ساز آلوژن: نقش نوظهور در مشکلات بعد از پیوند

تاریخ انتشار: چهارشنبه 27 فروردین 1399 | امتیاز: Article Rating

وزیکول های خارج سلولی(EVs) با انتقال مولکول های زیست فعال از طریق موانع زیستی از سلولی به سلول دیگر، نقش مهمی را در ارتباطات سلولی   بازی می کنند. بنابراین، وزیکول های خارج سلولی به طور فزاینده ای به عنوان بیومارکرهای پیشرفت بیماری یا پاسخ بیماری به درمان در نظر گرفته شده اند و از آن ها به عنوان عوامل بالقوه درمانی در قالب های مختلف از جمله بدخیمی های خونی نیز استفاده می شود. اخیرا، نقش وزیکول های خارج سلولی در پیوند سلول های خون ساز آلوژن (allo-HCT) نیز به خوبی نشان داده شده است. پیوند سلول های خون ساز آلوژن اغلب به عنوان تنها گزینه درمانی در چندین اختلال خونی در نظر گرفته می شود اما با مشکلات تهدید کننده زندگی نیز همراه است که می تواند اثر قابل توجهی روی نتایج بالینی داشته باشد. شایع ترین مشکل که به خوبی نشان داده شده است شامل بیماری پیوند علیه میزبان و عفونت ها است. علاوه بر این، عود مجدد به عنوان یک دلیل مهم نارسایی درمانی باقی مانده است. هدف این مطالعه مروری، خلاصه کردن دانسته های موجود، کاربردهای بالقوه و ارتباط بالینی وزیکول های خارج سلولی در allo-HCT است. در این جا، ما عمدتا روی ویژگی های تعدیل کنندگی ایمنی وزیکول های خارج سلولی و بویژه آن هایی که از سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق می شوند، به عنوان یک استراتژی درمانی بالقوه برای بهبود نتایج allo-HCT فوکوس خواهیم کرد. علاوه بر این، ما به اختصار یافته های اصلی در مورد وزیکول های خارج سلولی به عنوان بیومارکرهایی برای مونیتور کردن شروع بیماری پیوند علیه میزبان و عود مجدد تومور را توصیف خواهیم کرد.

Front Immunol. 2020 Mar 20;11:422. doi: 10.3389/fimmu.2020.00422. eCollection 2020.

Extracellular Vesicles After Allogeneic Hematopoietic Cell Transplantation: Emerging Role in Post-Transplant Complications.

Lia G1,2Di Vito C3,4Cerrano M1,2Brunello L1,2Calcaterra F3,4Tapparo M5Giaccone L1,2Mavilio D3,4Bruno B1,2.

Abstract

Extracellular vesicles (EVs) play an important role in the cellular crosstalk by transferring bioactive molecules through biological barriers from a cell to another, thus influencing recipient cell functions and phenotype. Therefore, EVs are increasingly being explored as biomarkers of disease progression or response to therapy and as potential therapeutic agents in different contexts including in hematological malignancies. Recently, an EV role has emerged in allogeneic hematopoietic cell transplantation (allo-HCT) as well. Allogeneic hematopoietic cell transplantation often represents the only curative option in several hematological disorders, but it is associated with potentially life-threatening complications that can have a significant impact on clinical outcomes. The most common complications have been well-established and include graft-versus-host disease and infections. Furthermore, relapse remains an important cause of treatment failure. The aim of this review is to summarize the current knowledge, the potential applications, and clinical relevance of EVs in allo-HCT. Herein, we will mainly focus on the immune-modulating properties of EVs, in particular those derived from mesenchymal stromal cells, as potential therapeutic strategy to improve allo-HCT outcome. Moreover, we will briefly describe the main findings on EVs as biomarkers to monitor graft-versus-host disease onset and tumor relapse.

PMID: 32265915
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان