به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، این محققین سعی در استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القا شده برای ایجاد مدل" بیماری در ظروف آزمایشگاه"  برای هایپوپلازیای درمی کانونی(FDH) دارند، که یک اختلال ارثی نادر است که به دلیل موتاسیون در ژن PORCN ایجاد می شود. هایپوپلازیای درمی کانونی به وسیله یکسری ناهنجاری های پوستی مانند رگه های پوستی نازک با رنگ های مختلف، تجمعاتی وریدی قابل مشاهده و زگیل های رو به رشد مشخص می شود و برخی از این افراد نیز دارای ناهنجاری هایی در دست و پا و صورت شان هستند. این محققین فیبروبلاست ها یا سلول های پوستی بیماران FDH را بازبرنامه ریزی کردند. نکته جالب در مورد این بازبرنامه ریزی این بود که روش مرسوم این فرایند، در مورد این افراد کارایی نداشت ولی زمانی که ان ها پروتئین های WNT را اضافه کردند توانستند با موفقیت آن ها را بازبرنامه ریزی کنند. سیگنالینگ WNT در همه جا وجود دارد. زمانی که سلول ها در محیط ازمایشگاهی به تنهایی کشت داده می شوند می توانند بدون WNT رشد و تکثیر نمایند اما در غالب ارگانیسم، WNT برای ارتباطات سلول-سلول و ایجاد بافت های مختلف بسیار ضروری است. این محققین نشان داده اند که سیگنالینگ WNT برای بازبرنامه ریزی سلولی ضروری است و برخی از فرایندها که طی فرایند بازبرنامه ریزی سلولی اتفاق می افتد، در واقع فرایندهایی را شبیه سازی می کندکه طی فرایندهای بازسازی و ترمیم زخم وجود دارند. برای مثال، بازسازی اندام حرکتی در ارگانیسم هایی شبیه آکسولوتل و گورخرماهی در جایگاه آسیب به سلول های نیاز دارد که تمایززدایی شوند و بافت آسیب دیده را مجددا بسازند و WNT برای این فرایندهای بازسازی اعجاب آور ضروری است. مطالعات بیشماری صورت گرفته است که نشان دهنده نقش حیاتی این مسیر در فرایند تکوین است . آن ها نشان داده اند استفاده از آنتی بادی برای بلوک کردن سیگنالینگ WNT می تواند تکثیر و رشد سلول های بنیادی جنینی را مختل کند.

پایان مطلب/