به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، درمان به کمک سلول های بنیادی پتانسیل وسیعی را برای ترمیم اندام ها و درمان بیماری ها ایجاد می کند. در این میان بیشترین امیدها به سلول های بنیادی پرتوان است که توانایی تبدیل به هر نوع سلولی را در بدن دارند. یکی از روش هایی که برای ایجاد این سلول های بنیادی پرتوان، انتقال هسته سلول سوماتیک(SCNT) است. یکی از جذابیت های SCNT این می باشد که هویت ژنتیکی سلول های پرتوان  شبیه سلول های بیمار است، زیرا هسته پیوند شده حامل DNA بیمار است. امیدها بر این است که استفاده از این سلول ها مشکل رد پیوند که بدلیل حمله سیستم ایمنی به این سلول های پرتوان به عنوان جسم خارجی است را حل کند. چند سال قبل محققین احتمال دادند که ممکن است سیستم ایمنی فرد بیمار که سلول های مشتق از SCNT را دریافت کرده است هنوز  بر علیه این سلول ها عمل کند، زیرا این سلول ها دارای میتوکندری هایی هستند که DNA مربوط به خودشان را دارند. این واکنش می تواند به این دلیل اتفاق بیافتد که  سلول های ایجاد شده به کمک SCNT دارای میتوکندری هایی هستند که از تخمک اهدا شده می باشند و مربوط به بیمار نیستند و بنابراین هنوز به عنوان یک بافت خارجی برای سیستم ایمنی گیرنده محسوب می شوند. این فرضیه تست نشده بود و محققین فکر می کردند که چون میتوکندری درون سلول قرار دارد بنابراین نمی تواند در معرض سیستم ایمنی میزبان قرار گیرد اما این گونه نبود. این محققین هسته سلول های سوماتیک یک موش بالغ را به تخمک بدون هسته شده یک موش متفاوت از نظر ژنتیکی وارد کردند. زمانی که این سلول به موشی که هسته از آن گرفته شده بود پیوند شد مشاهده شد که رد پیوند صورت گرفت که به دلیل وجود تنها دو نوکلئوتید ساده در DNAمیتوکندری این سلول های مشتق از SCNT بود. این بسیار شگفت آور بود که وجود تنها دو تفاوت کوچک در DNAمیتوکندریایی برای رد پیوند کافی است. اینم محققین می گویند که آن ها این آزمایش را در مورد انسان انجام نداده اند اما تصور می کنند که این امر در مورد انسان نیز صادق باشد.

پایان مطلب/