به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، محققین در دانشگاه کالیفرنیا از ابزار آماری قویی به نام "طراحی آزمایش" یا DOE برای تعیین فرمول کشت سلولی بهینه برای رشد و تولید سلول های بنیادی پرتوان انسانی استفاده کردند. اخیرا، روش های کشت مختلفی و محیط هایی وجود دارند که بهینه سازی نشده اند و یا حتی از نظر شیمیایی به طور مناسب تعریف نشده اند. فاکتورهای متعددی وجود دارند که روی کشت سلول های بنیادی به دلیل تفاوت از یک ظرف به ظرف دیگر تاثیر می گذارند. این امر می تواند روی علم و نتیجه آزمایش ها تاثیر گذار باشد. برای مثال، ممکن است به دلیل تازه نبودن محیط رشد آهسته شود یا این که به دلیل متفاوت بودن فاکتور ها محیط اطلاعات بدست آمده از یک آزمایش قابل بسط و تفسیر بر مبنای مطالعات معتبر قبلی نباشد. محققین از نرم افزار طراحی آزمایش یا DOE برای اندازه گیری دو فاکتورهای رشد حیاتی در کشت سلول های بنیادی پرتوان انسانی استفاده کردند: فاکتور رشد فیبروبلاستی پایه(bFGF) و نوروگولین1 بتا 1(NRG-1 beta1). زمانی که شما از یک دانشجوی زیست شناسی می پرسید که دما و pH ایده آل برای یک آنزیم چیست؟ وی سعی می کند که بهترین دما را در یک آزمایش و بهترین pH را در آزمایش دیگر تعیین کند. سپس، این دانشجو به اشتباه نتیجه خواهد گرفت که دما و pH مطلوب این خواهد بود. آن چه در این بین در نظر نگرفته نشده بود برهمکنش بین دما و pH خواهد بود. بهترین دمای کاربردی ممکن است اغلب با بهترین pH همخوانی نداشته باشد. این نرم افزار می تواند برهمکنش های مثبت، منفی و خنثی بین فاکتورهای متعدد را به طور همزمان محاسبه کند. محققین در مطالعات قبلی صدها فاکتور دیگر موجود در محیط hPSCها را آنالیز کردند و بهترین فرمول برای bFGF و NRG1beta1 را تعیین کردند. اگر محققین فاکتور جدیدی که بر تکثیر hPSCs تاثیر گذار است را کشف کنند، می توانند آن را در غالب ماتریکس DOE قرار دهند و محیط را مجددا فرمول سازی کنند. آن ها امیدوارند که یافته های آن ها منجر به ایجاد محیط های استاندارد جدید برای hPSCs شود.

پایان مطلب/