به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، این مطالعه نشان می دهد که غدد پستانی یک حافظه بلند مدت از بارداری را تشکیل می دهند که به آن ها اجازه پاسخ دهی پیشگام به تغییرات هورمونی را می دهد و موجب موفقیت بارداری می شود. این حافظه در سراسر سال های تولیدمثلی فرد می ماند. ترشح هورمون های استروژن و پروژسترون مرحله ای از تغییرات شدید را ایجاد می کند که طی بارداری در سینه اتفاق می افتد و شامل تکثیر زیاد سلول های اپی تلیالی پستانی و تشکیل هزاران ساختار لوله ای است که تولید شیر و انتقال آن را طی شیردهی حمایت می کنند. این محققین در دانشگاه کمبریج تصور می کنند که بارداری ممکن است پذیرندگی غدد به هورمون های مربوط به بارداری را تغییر دهد. به ویژه، آن ها قصد دارند نشان دهند که آیا این امر از طریق تغییرات در مارک های شیمیایی متصل به DNA اتفاق می افتد یا خیر. برخی مارک ها مانند متیل(CH3) که آن ها را مارک های اپی ژنتیک می نامند، وجود و عدم وجودشان موجب مهار یا پیشرفت بیان ژن می شود. این محققین مارکری از سلول های بنیادی پستانی را پیدا کرده اند که آن ها را قادر به جداسازی سلول های بنیادی بسیار خالص و برخی انواع سلول های خاص دیگر در غدد پستانی موش می کند. برای این کار محققین پروفایل ژنومی وسیعی را از جایگاهی که گروه های متیل به DNAمی چسبند، تولید کرده اند  در بین همه مارک های ژنتیکی، متیل با دوام تر است و اغلب ثابت است.

پایان مطلب/