به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین در دانشگاه های بریستول و لیورپول نشان داده اند که این امکان وجود دارد که سلول ها را با یک داربست خاص ترکیب کرد و بافت زنده را در آزمایشگاه تولید نمود. امید براین است که این اندام برای جایگزینی بخش های از دست رفته به بیمار پیوند شود. تاکنون روش ها دارای محدودیت بودند و تنها می توانستند قطعات کوچکی از بافت را ایجاد کنند زیرا افزایش ابعاد موجی کاهش اکسیژن رسانی به سلول ها در مرکز شود. در این مطالعه، محققیت از مهندسی بافت غضروف به عنوان یک سیستم مدل برای تست روش های جدید برای فائق آمدن بر مشکل محدودیت اکسیژن استفاده کرده اند. آن ها کلاس جدیدی از پروتئین های متصل شوند به غشای مصنوعی را سنتز کرده اند که به سلول های بنیادی می چسبد. با چسبیدن یک پروتئین حمل کننده اکسیژن(میوگلوبین) سلول های بنیادی قبل از این که برای مهندسی غضروف استفاده شوند، آن ها تضمین می کنند که هر سلول منبع اکسیژن مربوط به خودش را دریافت می کند و زمانی که اکسیژن درون داربست به طور خطرناکی به پایین ترین سطح سقوط می کند در دسترس خواهد بود. این فرایند هیچ تاثیری روی عملکرد سلول ها نخواهد داشت. یافته های این مطالعه نه تنها در مورد بافت غضروفی، بلکه در مورد بافت های قلبی و استخوان نیز کاربرد خواهد داشت. این نتایج می تواند استفاده از سلول های بنیادی در ابعاد بزرگتر و بیشتر و به منظور بازسازی اندام های بزرگتر را میسر کند. ایجاد قطعات بزرگ غضروفی امکان ترمیم برخی از آسیب های شدید مفصلی را فراهم می آورد.

پایان مطلب/