به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، یافته های این مطالعه گزارش می دهد که چگونه سلول های بنیادی زمانی که در حال تقسیم برای ایجاد سلول های تخصص یافته جدید هستند، هویت خود را نیز حفظ می کنند. در بدن انسان تریلیون ها سلول وجود دارد اما تعداد مسیرهای سیگنالینگ قطعا بیشتر است. در واقع ما اطلاعات زیادی در دست نداریم که چگونه سلول های مناسب پیام مناسبی را در زمان به مناسب به گیرنده مناسب می فرستند. این مطالعه زمانی آغاز شد که محققین به بررسی ارتباطات نخ مانند کوچکی پرداختند که در سلول های بنیادی تولیدمثلی مگس سرکه یا همان سلول های بنیادی زایا وجود دارد. این زوائد هر سلول بنیادی را به یک قلاب مرکزی در نیچ سلول های بنیادی متصل می کند. نکته جالب این است که محققین می گویند که ما این ساختارها را هم دیده ایم و هم ندیده ایم!!. زمانی که محققین یافته هایشان را در یک نشست ارائه دادند، محققینی که با سلول های مشابه کار می کردند نیز اذعان داشتند که چنین ساختارهایی را دیده اند. این ساختارهای مینیاتوری حدود سه میکرومتر طول دارند. در حالی که فوکوس محققین روی وجود این سلول های در سلول های تولید مثلی دروزوفیلای نر است، مشخص شده که چنین ساختارهایی در سلول های پستانداران نیز وجود دارند. این یافته ها ویژگی های کلیدی را از سلول های بنیادی نشان می دهد: این سلول ها توانایی تولید سلول های تخصص یافته جدید را دارند و این در حالی است که هنوز هویت بنیادینگی شان را حفظ می کنند. سلول های بنیادی خط زایا به صورت نامتقارن تقسیم می شوند. در مگس سرکه نر، زمانی که سلول های بنیادی تقسیم می شوند، یک قسمت به قلاب متصل می شود و سلول بنیادی باقی می ماند. بخش دیگر از قلاب جدا می شود تا شروع به تمایز به سلول اسپرم مگس شود. تا کشف این نانولوله ها، محققین نمی دانستندکه چگونه سیگنال های سلولی دربردارنده هویت می توانند روی یک سلول عمل کنند و روی دیگری اثر نگذارند.

پایان مطلب/